O Προκόπης Δούκας γράφει ένα σχόλιο στο buzz, σε απάντηση (ακόμα) μίας δυσκοίλιας κριτικής επίθεσης εναντίον του πιο θετικού πράγματος που έγινε πρόσφατα στην Αθήνα.
Λοιπόν, δεν αντέχω και θα το πω: Από τότε που είμαι ενεργός στη μπλογκόσφαιρα, έχω "θαυμάσει" όλο το φάσμα "γραφικότητας, καχυποψίας και αρνητισμού", όσο δεν έχω σε όλη μου την επαγγελματική ζωή. Για να μην πω "μπουρδολογίας", που πριν δεν έβρισκε δίαυλο για να εκφραστεί. Μην παρεξηγηθώ, η μπουρδολογία έβρισκε δίοδο και στα παραδοσιακά μέσα - και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες. Απλώς δεν ήταν τόσοι πολλοί οι δίαυλοι και δεν τους χωρούσαν όλους...
Ειδικά δε για τους Atenistas, λες και επειδή ακριβώς δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα να τους προσάψεις (κι επειδή η επιτυχία ήταν τεράστια και προφανώς προκαλεί φθόνο), έχω διαβάσει την πιο αστήρικτη επιχειρηματολογία και "σάτιρα" εναντίον τους. Δεν γνωρίζω τίποτα περισσότερο γι αυτούς, πέρα από τη μια συγκέντρωση τους που πήγα - και βοήθησα να διαφημιστεί. Πέραν τούτου ουδέν..
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν τι θέλει να πει ο αρθρογράφος (και αν έχω καταλάβει λάθος, ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη). Ποιό είναι το ατόπημα; Και ποιό είναι αυτό που τον δικαιώνει πανηγυρικά; Οτι μπορεί οι Atenistas "να δημιουργήθηκαν προεκλογικά για να παίξουν συγκεκριμένο ρόλο στις εκλογές"; Ε, και; Αυτό δεν είναι η υγιής πολιτική δράση οποιουδήποτε έχει ανησυχίες; Αυτό δεν θα έπρεπε να είναι το χρέος όλων μας; Αυτό δεν έκαναν όλοι όσοι (μεμονωμένα ή ως ομάδες) δραστηριοποιήθηκαν στο ιντερνετ κατά του Κακλαμάνη και υπέρ του Καμίνη; Δηλαδή έπρεπε να έχουν δημιουργηθεί 3 χρόνια πριν, για να είναι γνήσιοι;
Μόνο ένα θα μπορούσε να σκιάσει την (εξαιρετική μέχρι τώρα) δράση των Atenistas: Να κατατεθεί στοιχείο (στοιχείο όμως, όχι μπαρούφα) ή να διαφανεί σαφώς από τις πράξεις τους, οτι δεν είναι αυτό που λένε, οτι είναι "αχυράνθρωποι". Οτι πίσω τους κρύβεται κάποιο οργανωμένο πολιτικό ή οικονομικό συμφέρον (και ως τέτοιο δεν λογίζεται βεβαίως μια - πολύ μικρή σε οικονομικό μέγεθος - free press εφημερίδα, ΑΝ δεχτούμε οτι μπορεί να είναι η Lifo που τους κινεί). Κι οτι εκτελούν "εντεταλμένη και παραπλανητική" υπηρεσία/αποστολή.
Όσο δεν υπάρχει αυτό, όλα τα άλλα είναι προιόντα της μεσογειακής μιζέριας και της τριτοκοσμικής καχυποψίας και "ξερολισμού", που μας χαρακτηρίζει. Οι οποίες, αν πήρατε χαμπάρι, καταδικάστηκαν εντόνως σε αυτές τις εκλογές, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Υ.Γ. Όσο για το οτι δεν αναφέρονται τα ονόματα των ιδρυτών στην ιστοσελίδα τους, ως δείγμα σεμνότητας το βλέπω.
****************************
ΣΗΜΕΙΩΣΗ LIFO: Να σημειώσουμε εδώ, για πρώτη και τελευταία φορά, ότι η LifO πέραν της συνεργασίας με τον Δημήτρη Ρηγόπουλο και την εβδομαδιάια στήλη που τους έχει παραχωρήσει δεν έχει συμβάλλει κατ' ελάχιστον στη δημιουργία της ομάδας. Τους θαυμάζει και τους υποστηρίζει με τον μόνο τρόπο που μπορεί: δημoσιογραφικά. Και θα το κάνει, όχι μόνο με τους Atenistas, αλλά με όλα τα ανεξάρτητα και ελπιδοφόρα κινήματα της πόλης
Το κείμενο στο οποίο αναφέρεται ο κ.Δούκας είναι το εξής:
Περί δημοτικών εκλογών και υγιούς ακτιβισμού
Διαβάζουμε με προβληματισμό στο οπισθόφυλλο (σελ. 28) της Καθημερινής (16.11.2010) το άρθρο της Λίνας Γιανναρου με τίτλο «Facebook, Twitter και blog ανέδειξαν Καμίνη και Μπουτάρη». (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_16/11/2010_422514)
Παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η χρήση των social media στην Ελλάδα και χρήζει ανάλυσης ο ρόλος τους στις πρόσφατες εκλογές. Για τους γνώστες η σωστή και οργανωμένη χρήση μπορεί να φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα τόσο σε θέματα εργασίας και προώθησης ιστότοπων και προϊόντων όσο και φυσικά εκλογικών εκστρατειών.
Δε θα συμφωνούσα, όπως η αρθρογράφος, απαραίτητα με τον κ. Γιώργο Αναγνωστόπουλο, «μπλόγκερ (sic) που αρθρογραφεί για θέματα social media (δε θα κάνω γκρίζα δωρεάν διαφήμιση της ιστοσελίδας εδώ..) που δίνει «ένα μπράβο στους συναδέλφους socialmediaδες (sic) που επέλεξαν τους υποψηφίους τους!». Όσο τρομακτικό είναι να εκλέγουν αυτοδιοικήσεις τα Μ.Μ.Ε., άλλο τόσο είναι (να θεωρούμε) ότι τις εκλέγει το Ιντερνετ.
Η ελευθερία και η δημοκρατία (;) του μέσου είναι αναμφισβήτητες. Μέχρι το σημείο που αναλαμβάνουν δράση οι επαγγελματίες «εκλογικοί σύμβουλοι» και εταιρείες «διαμόρφωσης προφίλ» υποψηφίων. Οι έχοντες γνώση μπορούν να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη εταιρειών με περισσότερα από εκατό ενεργά προφίλ σε social media για την «οργανωμένη» προώθηση «αυθόρμητων» δράσεων..
Ας αφήσουμε προς το παρόν την αποτελεσματικότητα της ηλεκτρονικής εκστρατείας και το γεγονός ότι «έφτασε η ώρα που μίλησε αυτή η Ελλάδα, των social media». Τη νέα χρονιά εξάλλου θα μάθουμε αν οι νέοι «ευαγγελιστές», εκλεκτοί των social media θα μπορέσουν να προσφέρουν στους πολίτες κάτι καλύτερο από τις προηγούμενες διοικήσεις, εν συγκρίσει με τις οποίες και τα ομολογούμενα χάλια τους θα πρέπει να είναι παιχνιδάκι.
Να τονιστεί εδώ ότι, για την τάξη των πραγμάτων, θα πρέπει να αποδώσουμε - στον κ. Καμίνη τουλάχιστον - τη γενναία στελέχωση των ψηφοδελτίων με ανθρώπους έξω από κομματικούς μηχανισμούς, επιτυχημένους και αναγνωρισμένους επαγγελματίες στον τομέα τους, με ήθος και κουλτούρα.
Με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον συνάδελφο Αλ. Τομπάζη που κατήλθε για πρώτη φορά στον πολυποίκιλο βίο του σε εκλογική διαδικασία και βοήθησε τα μέγιστα (με πραγματικούς και όχι ψηφιακούς ψήφους) στην ανατροπή στο Δήμο Αθηναίων και σύμφωνα με πληροφορίες του έγινε πρόταση και την αποδέχθηκε ώστε να αναλάβει τη θέση του αντιδημάρχου. Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και ελπιδοφόρα εξέλιξη..
Στο συγκεκριμένο άρθρο διαβάζουμε επιτέλους και δημοσίως, αυτό που όσοι τόσο καιρό λέγαμε δημοσίως κατηγορούμενοι για γραφικότητα, καχυποψία και αρνητισμό, ότι η περίφημη νεοσύστατη ομάδα των Atenistas δημιουργήθηκε τελικά (σε προφανές προεκλογικό χρονικό διάστημα) για να παίξει ένα συγκεκριμένο ρόλο στις πρόσφατες εκλογές. Προσωπική δε εκτίμηση ήταν και είναι (μακάρι να διαψευστώ) ότι η ομάδα των Atenistas θα κατέλθει στις επόμενες (αυτοδιοικητικές) εκλογές ως ανεξάρτητη οντότητα. Και θα συνεργαστεί σε πολλά επίπεδα με τη νεοεκλεγείσα διοίκηση του Δήμου.
Πέρα από αυτή την πρόβλεψη όμως είναι σημειολογικά ενδιαφέρουσα η στεγνή και πραγματική ανάλυση της κ. Γιανναρου (όπου πληροφορεί επιτέλους και το ευρύ κοινό για τους δημιουργούς της ομάδας που δεν αναφέρονται στην αντίστοιχη ιστοσελίδα) ότι «αφού σηκωθήκαμε από τον καναπέ, τα υπόλοιπα ήταν εύκολα». Διαβάζοντας τη συνέχεια του άρθρου μαθαίνουμε τις λεπτομέρειες για το πώς «ο μηχανισμός λειτούργησε άψογα» και με τον «οργανικό διάλογο» (sic) μέσα από «facebook updates, tweets και blog spots φαινόταν κάτι διαφορετικό».
Στο 'ποιοι είμαστε' των Atenistas διαβάζει κανείς με ενδιαφέρον και ως έλλογος, ευαισθητοποιημένος και αγανακτισμένος πολίτης δε μπορεί να διαφωνήσει τα ακόλουθα:
«Μια ανοιχτή κοινότητα πολιτών της Αθήνας που αγαπάνε την πόλη τους και πιστεύουν ότι ο συμβιβασμός με τις πιο προβληματικές της πλευρές διαιωνίζει έναν φαύλο κύκλο ανορθολογισμού, στασιμότητας, δυσφήμησης, υπανάπτυξης και τελικά αυτοϋπονόμευσης των προοπτικών της.»
«Αντλούμε δύναμη και ενέργεια από την κοινωνία των πολιτών, τους χιλιάδες ανυπεράσπιστους Αθηναίους που θέλουν να κάνουν κάτι για την πόλη τους και μέχρι σήμερα δεν έβρισκαν ένα κανάλι δημιουργικής συμμετοχής στις ανοιχτές υποθέσεις της Αθήνας.»
«Δεν είμαστε κομματικός οργανισμός, ούτε δημοτική παράταξη, αλλά μια ζωντανή κοινότητα που θέλει να μοιραστεί την πίστη της για μια πολύ καλύτερη Αθήνα πιστεύοντας στη αναζωογονητική δύναμη της δράσης.»
Εάν επομένως οι Atenistas είναι αυτά που ευαγγελίζονται, θα πρέπει να διαψεύσουν τις απόψεις της κ. Γιανναρου. Εάν δεν το κάνουν τουλάχιστον να πούνε ειλικρινά στις χιλιάδες των Αθηναίων και όχι μόνο που τους ακολουθούν ανιδιοτελώς και με ελπίδα την όποια αλήθεια, η οποία ενδεχομένως να διαφεύγει από τον υποφαινόμενο και το παρόν άρθρο να αποτελεί μια άσκοπη, κακόβουλη και υπερβολική θεώρηση των πραγμάτων.
Όπως γράφει εξάλλου και ο Νίκος Βατόπουλος στο άρθρο του «Η "νέα"Αθήνα» την ίδια μέρα: «μιλάμε για εκείνους που απέδρασαν από ακραίες ερμηνείες του "αθηναικού προβλήματος" και που κρατήθηκαν μέσα στα όρια του υγιούς ακτιβισμού και την κοινωνικής αλληλεγγύης (λέξεις που υπερτονίζει ο κ. Γ. Καμίνης). Αυτές τις νέες ομάδες πολιτών, που μεταφέρουν στην Αθήνα πρακτικές της προηγμένης Δύσης, απορρόφησε σχεδόν στο σύνολο τους ο συνδυασμός της νέας δημοτικής αρχής. Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο και ο καθένας μπορεί να προσφέρει μια οπτική.»
Με την οπτική αυτή ως συνέχεια των παραπάνω λεγομένων κλείνει αυτή η σύντομη αναφορά στη νεοσύστατη ομάδα των Atenistas και τη δημιουργική της δράση, που σε κάθε άλλο επίπεδο κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική, αποδοτική και χρήσιμη για την πόλη των Αθηνών.
Αλέξιος Βανδώρος,
Αρχιτέκτων
(δημοσιεύτηκε στο http://www.greekarchitects.gr/gr/)
σχόλια