ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω οτι δεν ξέρω τι μου γίνεται. Είμαι 19 ετων και δεν έχει τύχει να κάνω μια φυσιολογική σχέση. Μέχρι τώρα τραβιομουν με ατομα το πολύ 4 μηνες, αυτό που λέμε στο χαλαρό. Όμως ενω δεν έτυχε να αναπτυξω αισθήματα και το μονο που με κρατούσε ηταν η σωματική επαφη, με κάθε τσακωμό ή απόρριψη για μένα πείσμωνα και σε όρια υστερίας τους ενοχλουσα ανα τακτα χρονικα διαστήματα για να παρω την προσοχή τους και μονο. Μετα ηρεμουσα για ενα διαστημα και μετα ξεκινουσα. Επίσης υπήρχαν και ατομα που με προσέγγισαν και χωρίς να το θέλω τους έδωσα ελπίδες ενω δεν εκανα ποτε κάτι μαζί τους. Κ αυτό γιατί ήθελα λίγη προσοχή από οπουδήποτε για να ξεχάσω τις απορρίψεις. Και δεν ενιωσα τύψεις γι αυτό. Δεν μπορω να στεριωσω κάπου και ενω θα ήθελα κάπου να αραξω και να ηρεμησω νιώθω οτι δεν γίνεται, οτι δεν είναι για μένα, οτι δεν μου αξίζει. Έχω χασει τη μπάλα με τα ψυχολογικά μου και θέλω να αλλάξω σαν άνθρωπος. Ασφυκτυω ταυτόχρονα στην ιδέα της σχέσης που θέλω να βρω και δεν μπορω να μαζεψω το μυαλό μου που κολλα στα ατομα που με απέρριψαν. Παρακαλώ βοήθεια.