26.5.2017 | 16:04
...
Ανάμικτα συναισθήματα. Χαράς, λύπης, ήττας,...Με επικρατέστερο αυτό της ήττας. Ηττήθηκα μωρό μου! Τα συναισθήματα μου πλέον για σένα δε μπορώ να τα αφήσω κρυφά, ξέροντας οτι πρέπει. Εδώ και δυο μέρες βυθίστηκα στα σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού μου, ανάμεσα στα θέλω και στα μη. Με επικρατέστερα αυτά των μη, μη θέλοντας να σου στερήσω το όμορφο χαμογελό σου.. Με χαροποιεί το γεγονός που πλέον στην ζωή σου πάνε όλα καλύτερα, που χαμογελάς ξανά, (αν και ξέρω ότι πάλι θα βρείς ένα λόγο για να κατσουφιάσεις), κυρίως όμως ότι σε βοήθησα εγώ σε αυτο (να χαμογελάσεις).. Δυσαρεστούμαι ομως κάθε φορά που συμβαδίζω με την πραγματικότητα, όπου πρέπει να παίζω το θέατρο του παραλόγου.. Κουράστηκα να υποκρίνομαι, αν και έγινε συνήθεια και αυτό, μαζί με την απουσία σου αυτές τις μέρες.. Πλέον η τύχη μας είναι στα χέρια σου. Αν μου ζητούσες να τα αλλάξω όλα θα το έκανα, εσυ; Δεν φοβάμαι πια.. μπορώ να το κάνω καλύτερο..Υγ: London Grammar- Sights