Στις 17 Απριλίου περίπου 190 εκ. πολίτες της Ινδονησίας είχαν το δικαίωμα να ψηφίσουν και να λάβουν μέρος σε μια από τις πιο περίπλοκες εκλογικές διαδικασίες στην ιστορία.
Αυτό το δικαίωμα δεν μπορούσαν να το ασκήσουν οι αναλφάβητες κοινότητες που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές του αρχιπελάγους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι άνθρωποι αυτών των φυλών δεν κατανοούν τη σπουδαιότητα της εκλογικής διαδικασίας και δεν επιθυμούν να συμμετέχουν σε αυτήν.
«Σκέφτομαι ότι θέλω να πάρω μέρος σε όλο αυτό. Θέλω να ψηφίσω. Μακάρι να ερχόταν κάποιος μαζί μου και να μου έδειχνε πώς». Τα περισσότερα απομακρυσμένα χωριά στο Βόρνεο δεν είχαν ποτέ σχολείο, με αποτέλεσμα το σύνολο των κατοίκων να είναι αναλφάβητοι.
Στα περισσότερα από αυτά τα χωριά δεν υπάρχει καν ηλεκτρισμός, ενώ ο μόνος τρόπος για να φτάσει κανείς εκεί είναι με δίκυκλο όχημα που θα μπορεί να διασχίσει τις ατέλειωτες ξύλινες γέφυρες. Αν μπορούσαν να ψηφίσουν, όμως, αυτοί οι άνθρωποι τι θα ζητούσαν από τον ηγέτη τους;
«Εξέλιξη», απαντούν σχεδόν ομόφωνα, παρά τον αναλφαβητισμό τους. Οι περισσότεροι ονειρεύονται τη ζωή στις μεγαλουπόλεις με τις ανέσεις της και τις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει στα παιδιά τους, την παιδεία, την οικονομική άνεση, ένα καλύτερο μέλλον...
σχόλια