Το 2022, το Κατάρ θα γίνει η πρώτη χώρα του αραβικού κόσμου που θα φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου. Επίσης, θα είναι το πρώτο Κύπελλο που θα πραγματοποιηθεί σε μουσουλμανική χώρα.
Ωστόσο από τη στιγμή που το Κατάρ κέρδισε τα δικαιώματα διοργάνωσης του πρωταθλήματος η εικόνα της χώρας έχει αμαυρωθεί καθότι ασκείται έντονη κριτική εξαιτίας της αντιμετώπισης απέναντι στους ξένους εργάτες οι οποίοι ασχολούνται με την προετοιμασία για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, με τη Διεθνή Αμνηστία να αναφέρεται σε καταναγκαστική εργασία και στο ότι οι εργάτες αντιμετωπίζουν κατάχρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Τον Ιούνιο του 2017 μάλιστα το Κατάρ τέθηκε υπό πρόσθετη πίεση καθώς η Σαουδική Αραβία, το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αίγυπτος ανέβαλαν τις μεταξύ τους διπλωματικές σχέσεις.
Ο σκοπός αυτής της κίνησης ήταν να απομονώσουν την χώρα λόγω της υποτιθέμενης υποστήριξης της Αλ Κάιντα από την κυβέρνηση του Κατάρ. Χωρίς να υπάρχουν γερά αποδεικτικά στοιχεία ο αποκλεισμός αυτός φάνηκε να είναι περισσότερο μια εκστρατεία ενάντια σε έναν μη αγαπητό γείτονα.
Το Κατάρ σήμερα φαίνεται να επενδύει δισεκατομμύρια στην εκπαίδευση, τις τέχνες και ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που υπόσχεται δωρεάν ιατρική περίθαλψη-και στους φιλοξενούμενους εργαζομένους. Την ίδια στιγμή αναλαμβάνει δράση για να προετοιμαστεί όταν τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου θα έχουν εξαντληθεί.
Το Κατάρ είναι σίγουρα μια χώρα με μεγάλες αντιθέσεις. Αυτό το ντοκιμαντέρ της Deutsche Welle δεν ασχολείται μόνο με την αύξηση των ουρανοξυστών και των αγώνων με καμήλες στην έρημο, αλλά και με την κατάσταση των προετοιμασιών του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022. Το Κατάρ είναι μια χώρα που αγωνίζεται ενάντια τόσο στις πολιτικές προκαταλήψεις όσο και στη δική του κακή εικόνα.
Όμως η πρόοδος στο Κατάρ είναι τελικά αληθινή και απτή ή πρόκειται απλά για άλλο ένα προσωπείο;
