Dance School

Dance School Facebook Twitter
0
Μιχάλης Θεοφάνους

22 χρόνων, β' έτος 

Στην Κρατική έχουμε τρομερό πλεονέκτημα: καθηγητές-χορογράφους που είναι τρελαμένοι με το χορό και άμεση σχέση με μεγάλους χορογράφους. Υπάρχουν παλιοί σπουδαστές που πάνε στο εξωτερικό και δουλεύουν με ομάδες εκεί, οι οποίοι αργότερα φέρνουν τους χορογράφους τους και κάνουν είτε σεμινάρια είτε φτιάχνουν χορογραφίες για τη σχολή. Και αυτό γίνεται κάθε χρόνο και είναι τρομερό πλεονέκτημα για τη σχολή να φέρνει όλους αυτούς τους ανθρώπους αλλά και για μας που ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους. 

Έχει πραγματικά ανάγκη το κοινό των χορευτών, των καθηγητών χορού και των χορογράφων να αναβαθμιστεί κρατικά ο χορός, δηλαδή να υπάρχει ένα υπουργείο Πολιτισμού που θα κάνει μία ανώτατη κρατική σχολή. Ήδη υπάρχουν κάποια σωματεία τα οποία σπρώχνουν κάποια πράγματα, αλλά πρέπει το κράτος να προωθήσει και να διαχειριστεί το θέμα του χορού. Στο εξωτερικό δίνουν στο χορό τη σημασία που του αρμόζει. 

Ο χορός είναι τέχνη γιατί είναι έκφραση. Εκφράζεσαι και μιλάς για τα πάντα μέσα από το σώμα σου. Όταν χορεύεις, είσαι σε μια φάση που λες: τώρα τα λέω όλα.

Αν διασκεδάζουμε; Εγώ αν είναι να βγω θα προτιμούσα ή να πάρω τα παιδιά και να πάμε σπίτι ή σε ένα ήσυχο μπαράκι να κάτσουμε και να μπορούμε να μιλήσουμε. 

Με το χορό απαιτείς καθημερινά από τον εαυτό σου να ξεπεράσει τα όριά του. Έχουμε βάλει όλοι έναν πήχη λόγω εγωισμού, λόγω ψώνιου, αλλά κυρίως λόγω αγάπης για τον ίδιο το χορό και προσπαθούμε να τον ξεπεράσουμε. Είναι τόσο ψυχοφθόρο αυτό το πράγμα, που αν δεν το έχεις σαν άνθρωπος δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις.

Αγγελική Τρομπούκη

20 χρονών, β' έτος

Οι περισσότερες γυναίκες θέλουν ένα γυμνασμένο σώμα και εννοούν τον άνθρωπο που πάει στα γυμναστήρια. Εμένα δεν μου αρέσουν τα πολύ γυμνασμένα σώματα. Μου αρέσουν σώματα σαν του Μιχάλη και του Αντώνη που δεν είναι δουλεμένα απλώς για να φαίνονται. Οι φίλες μου εκτός Κρατικής, όταν είμαστε μαζί, μου λένε: Κοίτα αυτόν, ωραίο σώμα, ωραία ρούχα, αυτά δεν είναι όμως τα πρότυπά μου. Δηλαδή περισσότερο θα κοιτάξω πώς κινείται ο άλλος στο χώρο, μ' ενδιαφέρει πάρα πολύ αυτό, πόσο άνετος είναι, πώς μπορεί να σε γοητεύσει με τον τρόπο που κινείται, με τον τρόπο που κάθεται, πώς θα σου μιλήσει.

Κάποιοι πιστεύουν ότι οι χορευτές κάνουν χορό γιατί δεν είναι έξυπνοι... υπάρχει αυτή η αντίληψη... γιατί δεν είσαι σε κάποιο πανεπιστήμιο, δεν ήσουν καλός μαθητής; Και είναι κρίμα παιδιά που είναι τόσο μέσα στη σπουδή να έχουν ένα πτυχίο ανώτερης σχολής και όχι ανώτατης.

Το βαριέμαι το clubbing. Είμαι 19 χρονών και το βαριέμαι. Άλλωστε, δεν χορεύω. Και αν πιεις, ας πούμε, δυο ποτά το καλοκαίρι, εντάξει, αλλά να βγω Κυριακή να πιω δυο ποτά και να έχω μάθημα την άλλη μέρα δεν υπάρχει περίπτωση.

Αντώνης Βαής

24 χρόνων, β' έτος

Συγκρινόμαστε καθημερινά ο ένας με τον άλλονκαι είναι πολύ σκληρό αυτό. Ταυτόχρονα όμως βοηθιόμαστε τρομερά. Όταν είμαστε μέσα και χορεύουμε, ξέρω ότι ο διπλανός μου είναι φίλος μου, αλλά εκείνη τη στιγμή είμαι σκυλί, θέλω, όπως θέλει και κείνος, να είμαι καλύτερος. Δεν είναι μόνο η ικανοποίηση ενός υπερεγώ, «αχ, με διαλέξανε πάλι», αλλά είναι ότι ναι, προσπαθώ και θέλω να ανέβω και στη σκηνή και όλα. 

Υπάρχει μια ωμή πραγματικότητα η οποία ξεπερνάει τα όρια της τέχνης, όπου είμαστε όλοι ένα κομμάτι κρέας, δουλεύουμε, παρουσιαζόμαστε μπροστά σε δεκάδες χορογράφους, μας βλέπουν σαν ένα κομμάτι κρέας που είτε βγάζει ψυχή είτε όχι. Πουλάς το σώμα σου και την τεχνική σου και την εσωτερικότητά σου και την παιδεία σου, ένα σύνολο πραγμάτων.

Ο έξω κόσμος δίνει μεγαλύτερη αξία στο σμιλεμένο σώμα απ' ό,τι εμείς. Όταν βλέπω ανθρώπους με κοιλιακούς δεν τρελαίνομαι. Ούτε αισθάνομαι ερωτικά μόνο για τα τέλεια σώματα. Βασικά μη σου πω... όχι ότι το αποζητώ, αλλά το αντίθετο ξεκουράζει το μάτι μου. 

Ματίνα Λίγδα

20 χρονών

Η Κρατική είναι πραγματικά σχολή υψηλών απαιτήσεων. Μπαίνεις δύσκολα και βγαίνεις ακόμα πιο δύσκολα. Συνειδητά επιβάλουμε ρυθμούς εντατικούς στη δουλειά μας και καθημερινά φέρνουμε τον εαυτό μας στα άκρα. Ψυχικά και σωματικά. Σ' αυτήν τη νοοτροπία σε βάζουν και οι καθηγητές, οι οποίοι είναι πρότυπα για μας. Έχεις την ελίτ των χορευτών μπροστά σου, νιώθεις ότι είναι περισσότεροι από σένα, και ότι οτιδήποτε κάνουν το κάνουν καλύτερα από σένα. Τους βλέπεις και λες: Εγώ πρέπει να το κάνω αυτό; Σου επιβάλλουν με τον τρόπο τους να τους υπερβείς. 

Ό,τι κι αν έχω, όταν χορεύω μου φεύγει όλο. Ειδικά όταν είμαι θυμωμένη, χορεύω πολύ καλύτερα γιατί προσπαθώ, πιέζομαι, εκτονώνομαι. 

Ο χορός μονοπωλεί τη ζωή μας.Ακόμη και όταν βγαίνουμε οι κοπέλες από το έτος μου με τα αγόρια μας, συζητάμε μεταξύ μας μόνο για χορό. Ακόμη και στα κλαμπ είμαστε πάντα η ομάδα. Αν και σπάνια γίνεται αυτό. Εγώ στις 11 κάθε βράδυ κοιτάω το ρολόι μου γιατί έχω αρχίσει να νυστάζω.

Ο σωματότυπός μου μάλλον δεν ανταποκρίνεται στο πρότυπο της κλασικής χορεύτριας, δηλαδή λεπτά πόδια, αδύνατη... όταν με δει κάποιος δεν θα μου πει «είσαι χορεύτρια». Με είχαν ρωτήσει μια φορά αν θα ήθελα να είχα τα λεπτά, αδύνατα πόδια της χορεύτριας του κλασικού μπαλέτου. Ειλικρινά δεν θα ήθελα, γιατί τα πόδια μου είναι δυνατά, γενικότερα το σώμα μου με βοηθάει πολύ στο να χορέψω πολλά και διαφορετικά πράγματα. Έτσι είναι ο σύγχρονος χορός.

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ