Μπορεί το 37%, όπου έχει αυξηθεί ο οικογενειακός προϋπολογισμός από πέρσι, να μη σημαίνει και πολλά πράγματα -τουλάχιστον ως νούμερο- για έναν 20something που εργάζεται και ζει μόνος του, όπως δεν σημαίνουν κι οι φράσεις που ακούγονται συνέχεια τις τελευταίες εβδομάδες: «νέο κύμα ακρίβειας» και «οικονομική πολιτική της κυβέρνησης». Περισσότερο απειλητικό είναι το ακριβό εισιτήριο για τις συναυλίες ή τα 8 ευρώ -το λιγότερο- για ένα ποτό σε μπαρ. Αργά ή γρήγορα, όμως, συνειδητοποιεί ότι ισχύει το κάθε πέρσι και καλύτερα, κι ότι αυτό το περί δύσκολων εποχών είναι πέρα για πέρα αληθινό.
Ένας λόγος που οι Αθηναίοι αρχίζουν να αισθάνονται όλο και πιο φτωχοί είναι επειδή πραγματικά γίνονται. Κι επειδή συνήθως αναγκάζεσαι να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα πριν ακόμα αυτά σε προλάβουν, η γενιά του ΙΚΕΑ έχει ήδη μεταλλαχθεί στη γενιά του τσάμπα. Μια γενιά που δεν θέλει να πληρώνει για τη διασκέδαση -το πρώτο πράγμα που είναι διατεθειμένη να περικόψει- που έχει αποκτήσει αντισώματα κατά των ακριβών αντικειμένων (είτε αυτά λέγονται φίρμες ρούχων, καλλυντικά, είτε design έπιπλα) και θεωρεί το φτηνό ως το νέο cool. Το δε τσάμπα, ιδανικό. Αυτά που κάποτε γέμιζαν τις σελίδες των lifestyle περιοδικών και ήταν στόχος του γιάπη, σήμερα προκαλούν αγανάκτηση και φαίνονται μάλλον προκλητικά για ένα νέο άνθρωπο που ζει με 800 και 1.000 ευρώ το μήνα (που φτάνουν μόνο για τα απαραίτητα). Η αντίδραση ενός απ' των παιδιά που δέχτηκαν να μιλήσουν «κάθε φορά που περνάω από μία συγκεκριμένη βιτρίνα με πανάκριβα ρούχα και τσάντες μου 'ρχεται να την κάνω κομμάτια» δεν είναι καθόλου αδικαιολόγητη, το ίδιο και η απέχθεια που νιώθουν σχεδόν όλοι για τους 300 της Βουλής. «Είναι οι περισσότεροι άχρηστοι», λέει ένα από τα αγόρια, «χωρίς όραμα, χωρίς διάθεση να φτιάξουν τίποτα, είναι εκεί επειδή απλώς κληρονόμησαν μια θέση κι επειδή έχουν ένα όνομα». Με τα πάγια έξοδα του μήνα να έχουν φτάσει τα 470 ευρώ -χωρίς φαγητό, διασκέδαση και έξοδα για ρούχα και παπούτσια- και τους μισθούς να μένουν βιδωμένοι ακριβώς στα ίδια νούμερα με πέρσι, το 80% της αύξησης των αποδοχών των βουλευτών μοιάζει «το λιγότερο με αυθάδεια και κοροϊδία» όπως χαρακτηριστικά ακούστηκε από τα παιδιά.
Τι
κάνει ένας νέος Αθηναίος για να τα βγάλει
πέρα; Πασχίζει να κόψει έξοδα και
σκαρφίζεται λύσεις. Τρεις νέοι άνθρωποι
από διαφορετικά background
καταγράφουν τα μηνιαία έξοδα και τα
έσοδά τους και μετρούν τις απώλειες.
ΛΟΥΚΑΣ
δημοσιογράφος
24 ετών
1400 ευρώ το μήνα
«Η δουλειά μου δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που σπούδασα. Πέρασα στο Φυσικό Αθήνας και παρακολούθησα δυο χρόνια. Περίμενα ότι θα ήταν ρομαντικά αλλά δεν ήταν και τα παράτησα. Εδώ κι ενάμιση δυο χρόνια ζω μόνος στο Βύρωνα. Πληρώνω 260 ευρώ ενοίκιο για 33 τετραγωνικά κι ομολογώ ότι είναι μαύρα -δεν έχω συμβόλαιο- και είναι τέλειο αυτό για μένα. Έχω ένα μπαλκόνι 40 τετραγωνικά με αιώρα και θέα. Είναι το κάστρο μου. Έχω πολύ ακριβά κοινόχρηστα γιατί είναι 8οςόροφος, με κίνδυνο να έρθουν και πάνω από 100 ευρώ, κι ας μην λειτουργούν καλά τα καλοριφέρ. Έχω ηλεκτρική σόμπα και μου 'ρχεται κι η ΔΕΗ άλλα τόσα. Τους άλλους μήνες είναι φτηνά. Για νερό πληρώνω ελάχιστα. Τα πιο πολλά λεφτά τα χαλάω σε βενζίνες και Αττική Οδό. Το αυτοκίνητο δεν το αγόρασα, μου το έδωσαν οι γονείς μου. Είχα για τρία χρόνια μηχανή που την πήρα με φοιτητικό δάνειο και μου πήρε τρία χρόνια να την ξεπληρώσω, αλλά είχα ατύχημα και την πούλησα, οπότε είναι σαν να πήρα δάνειο για να ζήσω. Κάθε μέρα κάνω 60-70 χιλιόμετρα για να πάω στον Alpha και να γυρίσω. Μόνο η Αττική Οδός είναι 120 ευρώ το μήνα, βάλε και 250-300 ευρώ τη βενζίνη, περίπου 20 ευρώ το διήμερο. Και δεν χρησιμοποιώ κανένα μέσο μεταφοράς. Τίποτα, ούτε μετρό, ούτε λεωφορείο. Αν δεν έχω αμάξι επειδή είναι στο συνεργείο περπατάω, κι ας είναι και μισή ώρα.
Έξω όταν βγαίνω δεν χαλάω καθόλου λεφτά. Κάνουμε μια διασκέδαση που είναι τσάμπα. Τσάμπα πάρτι, πάμε σε μαγαζιά που δεν έχουν είσοδο, παίρνουμε μπίρες απ' το περίπτερο, τα live δεν τα πληρώνουμε -ας είναι καλά η δουλειά. Βοηθάμε και τους φίλους μας όταν θέλουν να έρθουν. Μόνο σε ταξίδια και διακοπές χαλάω λεφτά. Προτιμώ να μην πιω για ένα μήνα να πάω διακοπές. Κάθε δυο μήνες στάνταρ θα πάω εξωτερικό -κάτι θα τύχει, κάποιο φεστιβάλ ή ένας φίλος που σπουδάζει έξω. Υπάρχουν εταιρίες που πετάνε στην Ευρώπη πάμφθηνα.
Το μόνο που αισθάνομαι ότι στερούμαι είναι χρόνος. Από λεφτά δεν θεωρώ ότι έχω ιδιαίτερο πρόβλημα. Δεν έχω παράπονο. Είναι αγένεια να πω ότι έχω παράπονο. Έχω και μεταφορικό μέσο.
FREE ΚΑΙ ΜΑΝΑ
Αν χρειαστεί πραγματική βοήθεια μπορώ να ζητήσω από τη μάνα μου. Ή μπορώ να δουλέψω παραπάνω. Αλλά αυτό είναι βασικό: για να τα βγάλεις πέρα δουλεύεις κάθε μέρα 10-12 ώρες. Φυσιολογικά, μια κανονική μέρα, αν ασχοληθώ μόνο με τη μία δουλειά, δουλεύω 6-8 ώρες. Η δεύτερη δουλειά μου είναι να γράφω στο Free. Εκεί δεν έχεις ωράριο. Μπορεί και να σου πάρει 14 ώρες συνεχόμενες, αλλά είναι μία φορά χωρίς σταθερή συχνότητα.
Για φαγητό χαλάω πάρα πολλά λεφτά, ίσως το δεύτερο πιο μεγάλο μου έξοδο. Δεν μαγειρεύω, βαριέμαι, μαγειρεύω μόνο όταν έχω σχέση. Πιο πριν συγκατοικούσα και φρόντιζα οι συγκάτοικοι να μαγειρεύουν. Ή η μάνα μου. Σε delivery χαλάω 300 ευρώ το μήνα. Στο σπίτι μου υπάρχουν μόνο γάλα, δημητριακά και φρούτα. Και καφές.
Όταν ξεμείνω από λεφτά ψιλολιμοκτονώ, δεν βγαίνω καθόλου. Όταν σε πληρώνουν ως ανεξάρτητο δημοσιογράφο με το καταραμένο το μπλοκάκι επειδή δεν είσαι στη μισθοδοσία έχεις πρόβλημα. Αν για κάποιο λόγο δεν βγουν 5 εκπομπές, αλλά 3 τι κάνεις; Και στο περιοδικό τα ίδια. Μπορεί να έχεις σκιστεί να γράψεις δέκα κείμενα και να τα μοιράσουν σε δύο το μήνα, οπότε πάλι είσαι μείον γιατί πληρώνεσαι με το κείμενο. Δυστυχώς. Έχεις πάντα δουλειά, αλλά δεν έχεις σταθερό μηνιάτικο μ' αυτόν τον τρόπο. Χαλάω λεφτά μόνο για να επιβιώνω.
TA TIPS ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΒΓΑΛΕΙΣ ΠΙΟ ΦΤΗΝΑ:
Ποτέ δεν πληρώνεις σε συναυλία. Αν το καλοσκεφτείς, για κάποιον που τον ενδιαφέρουν όσα γίνονται είναι 200-300 ευρώ το μήνα. Ειδικά το καλοκαίρι μπορεί να φτάσει και παραπάνω. Ακόμα κι αν δεν είχα δωρεάν εισιτήρια θα έκανα τα πάντα να μπω τσάμπα και δεν ντρέπομαι να το πω. Θα πήδαγα κάγκελα. Επίσης, πηγαίνεις να φας σε σπίτια φίλων που μαγειρεύουν, συμφέρει πάρα πολύ. Πάω στις κολλητές μου.
Είμαστε γαϊδούρια στην Ελλάδα -αυτό το υπογραμμίζω. Στο εξωτερικό αν έχεις αμάξι και παίρνεις και τους φίλους σου μαζί μοιράζεστε τα έξοδα, σου δίνουν κάτι, δεν υπάρχει περίπτωση να μην σου πληρώσουν τη βενζίνη. Στη Γερμανία πληρώνεις το ωτοστόπ πολύ λιγότερο απ' το ταξί και τους συμφέρει όλους. Εδώ κανείς δεν σου δίνει.
Ζητάω από τη μάνα μου να έρχεται μία φορά το μήνα επίσκεψη στο σπίτι μου, ειδικά όταν είναι πάρα πολύ βρώμικο και το ψυγείο πολύ άδειο. Έρχεται όταν είμαι στη δουλειά, νιώθει τύψεις και πάει κατευθείαν στο σουπερμάρκετ. Μου γεμίζει το ψυγείο και καθαρίζει.
Δεν πληρώνω ποτέ για ποτό σε μαγαζί, παίρνω ένα το πολύ. Πίνω μια μπίρα π.χ. και όχι ακριβά κοκτέιλ που κάνουν 8 ευρώ. Τρώω μόνο σε ταβέρνες και ποτέ σε ακριβά εστιατόρια, κυνηγάω το τσάμπα. Ζω σαν φοιτητής, παρόλο που δεν είμαι. Η Αθήνα είναι πολύ ακριβή για αυτά που προσφέρει, δεν είναι Λισσαβόνα ή Βερολίνο που η μπίρα έχει 80 λεπτά (πιο φτηνά κι απ' το ελληνικό περίπτερο). Λες σάλτα και γαμήσου που θα πληρώσω 5 ευρώ για μια μπίρα. Δεν πίνω.
Έχω πιστωτική γιατί αγοράζω συνέχεια πράγματα απ' το internet: ρούχα, ηλεκτρονικά, εξοπλισμό για surf και snowboard, ολόκληρη η ζωή μου είναι αγορασμένη απ' το internet. Έτσι γλιτώνω πολλά λεφτά.
CD έχω ν' αγοράσω απ' το 2001. Κατεβάζω μόνο. Αυστηρά. Και ταινίες το ίδιο. Σινεμά πηγαίνω μια φορά το δίμηνο. Μπορείς ν' αγοράσεις στα καταστήματα υπολογιστών μια συσκευή που κάνει 45 ευρώ και παίζει DVX με USB θύρα. Τη συνδέεις με τον υπολογιστή και τα βλέπεις όλα εκεί. Δεν κατεβάζεις καν. Τα βλέπεις όλα σε stream.
Κάθε 6 μήνες αγοράζω ξανά τη σύνδεσή μου στο internet γιατί μου έρχεται πιο φτηνά απ' το να πληρώνω 18 ευρώ το μήνα. Με 45 ευρώ ξαναπαίρνεις την σύνδεση για ένα εξάμηνο. Απλά την ξαναγοράζεις, δεν κάνεις ανανέωση. Και σου ξαναδίνουν τον εξοπλισμό. Γλιτώνεις τουλάχιστον 60 ευρώ το εξάμηνο. Τώρα θα αγοράσω και ψηφιακό δέκτη με μια black card που τα βλέπεις όλα τσάμπα.
Δεν αγοράζω ρούχα πιο συχνά από μια φορά το 6μηνο. Κι αυτά μόνο απ' το internet. Χαλάω μια φορά κάποια λεφτά μαζεμένα και μου αρκεί.
Δεν αποταμιεύω. Ποτέ. Μόνο αν έχω κάποιο σκοπό που είναι βραχυπρόθεσμος. Να πάω στο βουνό το χειμώνα δηλαδή.
Βγάζω 1400 ευρώ μικτά πάνω κάτω, κι από τις δύο δουλειές. Επίσης, δεν έχω ΦΠΑ, έχω την κράτηση του ΤΕΒΕ. Αν τα δικαιολογήσεις μπορείς να πάρεις πίσω μαζεμένα λεφτά, με τα οποία πας ταξίδια.
ΕΣΟΔΑ:€1400-1500
ΕΞΟΔΑ: Ενοίκιο €260, Τηλέφωνο,
ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, κοινόχρηστα, net €300,
Βενζίνη €300, Αττική Οδός €80, Κάρτες €100,
Κινητό €80, Τσιγάρα €90, Φαγητό €300,
Έξοδος €100-150 = €1660
ΕΛΛΕΙΜΑ: €150
ΘΑΝΑΣΗΣ
βοηθός σε εταιρία παραγωγών
28 χρονών
900 ευρώ το μήνα
«Αυτή τη στιγμή είμαι υπάλληλος στην οργάνωση μουσικών παραγωγών για την ΜΕΤΡΟ Α.Ε. Παίρνω γύρω στα 800-900 ευρώ ανάλογα με τις συναυλίες που θα τρέξουν, αλλά έχει ημερομηνία λήξης. Είναι μόνο για καλοκαίρι. Μετά το Σεπτέμβρη θα δούμε.
Τα πιο πολλά λεφτά τα δίνω στην ψυχανάλυση. Θέλω και το κάνω, μ' αρέσει. Είναι 60 ευρώ τη φορά, 4 φορές το μήνα, αρκετά χαμηλή τιμή.
Το έξω το έχω ελαττώσει αρκετά. Όταν βγαίνω προτιμάω να πηγαίνω σε μέρη που είναι φίλοι και γνωστοί για να πληρώνω μόνο ένα μέρος. Αν θέλω να πάω κάπου και δεν γίνεται με άλλο τρόπο, σαφέστατα θα πληρώσω. Πάντα όμως κοιτάς να σου έρθει οικονομικά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Μαγειρεύω. Μέχρι πριν από λίγο καιρό έμενα με μια ξαδέρφη μου και μαγειρεύαμε πάντα, τώρα τελευταία όχι και τόσο συχνά.
Έχω τελειώσει λογιστική, έκανα την πρακτική, δούλεψα και μισό χρόνο ως λογιστής και μετά πήγα φαντάρος. 2 χρόνια ήμουν σε εταιρίες παραγωγής διαφημιστικών σποτ αλλά έκανα και βραδινή δουλειά γιατί αυτή με συντηρούσε. Στις διαφημιστικές τα λεφτά τα παίρνεις μετά από 6-7 μήνες.
Την τελευταία εβδομάδα απ' την ώρα που παίρνω το μηνιάτικο είμαι πανί με πανί. Δεν σκέφτομαι την επόμενη μέρα, αρκεί να έχω να περάσω. Απ' το σπίτι δεν έχω βοήθεια. Αν χρειαστεί δεν θα απευθυνθώ εκεί δηλαδή, γιατί είναι δύσκολη η κατάσταση. Δεν θέλω να τους βαραίνω.
Τον τελευταίο καιρό βγαίνω στο Γκάζι, σε κάποια μικρά μαγαζιά προς Κουκάκι, στα Εξάρχεια. Ξοδεύω περίπου 200-300 ευρώ στο έξω και στο κάπνισμα. Καπνίζω αρκετά τον τελευταίο καιρό. Κάρτα δεν είχα ποτέ και προσπαθώ να μην αποκτήσω.
Τηλέφωνο πληρώνω 50-60 ευρώ το μήνα. Κινητό. Σταθερό δεν έχω, ούτε internet.
Αν δεν έχω λεφτά κόβω τα ψώνια. Πάντα πήγαινα σε στοκατζίδικα και ψώνιζα ή στις εκπτώσεις. Θα πρέπει να μ' αρέσει κάτι πάρα πολύ για να ψωνίσω σε άλλη περίπτωση. Και να έχω λεφτά.
Κάποια εποχή πρόσεχα πόσο θα μιλήσω στο κινητό, τώρα δεν το κοιτάω. Δεν αντέχω πάντως να πληρώνω 90 κι 100 ευρώ.
Είναι πολύ σοβαρή η απόφαση να φτιάξεις οικογένεια. Πρέπει να έχεις κατασταλάξει επαγγελματικά, να έχεις φτάσει 30 κάτι, ίσως και πιο πολύ. Σε κάποια φάση που έψαχνα δουλειά άκουσα κάποια να λέει «ντροπή μου που το λέω, αλλά ψάχνω για άντρα εργαζόμενο. Αυτή που έχω θα βγει στη σύνταξη και δεν θέλω να έρθει κάποια να μου πει μετά από ένα χρόνο είμαι έγκυος». Σκληρό, αλλά είναι η πραγματικότητα.
Η λογιστική που τελείωσα δεν μου πολυαρέσει. Είναι ένα επάγγελμα που θεωρώ ότι μπορώ να το κάνω αν χρειαστεί, και θα το κάνω καλά, αλλά προτιμάω να κάνω κάτι άλλο.
Στην Αθήνα μπορείς να βρεις εύκολα δουλειά για να επιβιώσεις. Σε ένα καφέ, σε μπαρ, σε κλαμπ, αυτά έκανα κι εγώ σαν φοιτητής.
Υπάρχουν άνθρωποι που τους φτάνουν αυτά που παίρνουν και δεν θέλουν να την παλέψουν, ζουν και με 700 ευρώ. Υπάρχουν κι άλλοι που προσπαθούν για αυτό που ονειρεύονται, αυτό που τους αρέσει. Όταν όμως δεις ότι αυτό δεν σε πλησιάζει ποτέ, σταματάς να επιμένεις.
ΕΣΟΔΑ:€900
ΕΞΟΔΑ: Ενοίκιο €290,
ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, Κοινόχρηστα, Κινητό €120,
Βενζίνη €20, Τσιγάρα €40, Διασκέδαση €250,
Φαγητό €70, Ψυχολόγος €240 = €1030 ΕΛΛΕΙΜΜΑ: €130
ΞΑΝΘΗ
δημόσιος υπάλληλος
30 χρονών
2000 ευρώ
το μήνα
Πάντοτε στη ζωή μου ήμουν καθηγήτρια Αγγλικών και πάντοτε έκανα περισσότερες από μία δουλειές. Παίρνω 1200 ευρώ απ' τη δουλειά μου, αλλά δεν μπορούσα ποτέ να ζήσω με αυτά τα λεφτά. Γι' αυτό δουλεύω όλη τη μέρα σε 3-4 δουλειές. Και τα καλοκαίρια. Παρόλο που ήμουν εκπαιδευτικός πάντα, μόνο ένα καλοκαίρι έχω καθίσει ολόκληρο στη ζωή μου. Έχω πάρει στεγαστικό δάνειο κι εδώ και 5 χρόνια δίνω 850 ευρώ το μήνα στην τράπεζα. Χώρια τις προκαταβολές γιατί πήρα το διαμέρισμα ημιτελές, χώρια που συνεχίζω να χτίζω και πέφτουν επιταγές κάθε μήνα. Θα χρειαστώ 15 χρόνια να το αποπληρώσω.
Υπολογίζω ότι παίρνω κατά μέσο όρο 2000 ευρώ το μήνα -αν λάβεις υπόψη ότι κάποιες περιόδους δεν δουλεύω επειδή κάποιες δουλειές είναι εποχιακές. Καταφέρνω να τα φέρω βόλτα στο just.
Έχω να αποταμιεύσω από το 2002 που πήρα σπίτι και αυτοκίνητο. Τα έδωσα όλα μαζεμένα όσα είχα και από τότε δεν έχω τίποτα. Μέχρι το 2002 δούλευα και μάζευα. Από το 1999 που άρχισα τη δουλειά δεν με βοηθάει η μητέρα μου, έχω την τύχη όμως να μένω κοντά, οπότε περνάω και παίρνω φαγητό σε ταπεράκι. Πηγαίνω μια φορά την εβδομάδα στο σουπερμάρκετ, παρόλα αυτά κρέατα και ψάρια δεν ψωνίζω ποτέ.
Το αυτοκίνητο το έχω αποπληρώσει, δεν κινούμαι όμως πολύ, πάω μόνο μέχρι το μετρό και γυρίζω, επειδή παίρνω τρένο για τη δουλειά. Πληρώνω ετήσια κάρτα 275 ευρώ και γλιτώνω τα καύσιμα και την Αττική Οδό. Είναι και πιο ασφαλές.
ΤΑ TIPS ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΒΓΑΛΕΙΣ ΠΙΟ ΦΤΗΝΑ:
Για διασκέδαση χαλάω ελάχιστα. Δεν πληρώνω σχεδόν ποτέ στα μαγαζιά που πηγαίνω, σινεμά και θέατρο δεν πηγαίνω, δεν καπνίζω, δεν πίνω γενικώς. Το πιο μεγάλο μου έξοδο είναι τα ρούχα και τα παπούτσια. Για καλλυντικά ξοδεύω ελάχιστα. Προσπαθώ να παρακολουθώ τις εκπτώσεις και τις προσφορές, κάνω όμως και ατασθαλίες: μπορώ να ξοδέψω πολλά όταν πάω στο Λονδίνο ή να αγοράσω κάτι ακριβό για το σπίτι. Δεν έχω στάνταρ ποσό που χαλάω για ρούχα. Μπορεί να είναι από 50 μέχρι 500 ευρώ, εξαρτάται από την περίπτωση. Πιστωτική έχω, αλλά την αποπληρώνω κάθε μήνα.
Έκοψα το σταθερό τηλέφωνο γιατί λείπω όλη την ημέρα και το βράδυ που γυρνάω δεν έχω καμιά διάθεση να μιλήσω. Στο κινητό έχω ένα βασικό πρόγραμμα από το 2000, ίντερνετ έχω όλη μέρα στη δουλειά, στο σπίτι δεν μου χρειάζεται. Τα πιο πολλά τηλέφωνα επίσης τα κάνω απ τη δουλειά. Είμαι σχετικά οικονομική στους λογαριασμούς, μόνο για ηλεκτρικό χαλάω αρκετά επειδή δεν έχω καλοριφέρ και ανάβω air condition. Κοινόχρηστα δεν έχω πολλά.
Ταξίδια πάω δυο φορές το χρόνο στο εξωτερικό με φτηνό budget, κι αν χρειαστεί κόβω απ' τη διασκέδαση. Δεν θα πάω στο Ηρώδειο π.χ. ή σινεμά παρόλο που θα ήθελα, δεν αγοράζω περιοδικά κι εφημερίδες, δεν παίρνω ακριβές μάρκες ρούχων, κομμωτήριο έχω να πάω από το 88 που έκοψα τα μαλλιά μου, με κουρεύει η μητέρα μου. Μανικιούρ κάνω μόνη μου. Προτιμάω να έχω για ταξίδια.
Για συναυλίες σπανιότατα πληρώνω, μπαίνω μέσω φίλων. Ούτε έξω τρώω. Ούτε παραγγέλνω. Μαγειρεύω.
Η Αθήνα είναι πανάκριβη αλλά αν έχεις δικό σου σπίτι είναι υποφερτή. Δεν αντέχω που 8 λεμόνια κάνουν 4 ευρώ και 8 πατάτες 3 ευρώ. Το θεωρώ κοροϊδία.
ΕΣΟΔΑ: €2000 από τρεις δουλειές
ΕΞΟΔΑ: Δάνειο €850,
Κινητό €20, ΔΕΗ €150, Βενζίνη €150, Ετήσια
κάρτα για μέσα μεταφοράς €275, Πιστωτική €250,
Φαγητό €200, Τέλη κυκλοφορίας &
Ασφάλειες €1000 το χρόνο, Ταξίδια €2000 το
χρόνο = €2000
ΕΛΛΕΙΜΜΑ: 0
ΝΙΚΟΣ
σερβιτόρος
26 χρονών
1100 ευρώ το μήνα
Έχω τελειώσει ψυκτικός αλλά δεν ασχολήθηκα, δεν μου άρεσε η φύση της δουλειάς. Ήθελα να ασχοληθώ με κάτι που να έχει σχέση με τον αθλητισμό. Δεν τα κατάφερα. Ως ψυκτικός δούλεψα δυο χρόνια και μετά άρχισα να δουλεύω νύχτα. Ζεκίνησα με μπάρμαν στα μπουζούκια δούλεψα δυο χρόνια στον Πλούταρχο με πολύ καλά λεφτά -ήμουν 18 χρονών και έβγαζα λίγο παραπάνω απ' ότι βγάζω τώρα, σταμάτησα όμως γιατί δεν άντεχα. Η νύχτα μπορεί να είναι γλυκιά, αλλά σε τρώει. Είμαι άνθρωπος της μέρας. Ακόμα και στο σπίτι να είμαι και να διαβάζω ένα βιβλίο ή να βλέπω τηλεόραση, θέλω να είμαι ξύπνιος. Τα τελευταία 5 χρόνια δουλεύω full season στη Μύκονο και στη Σαντορίνη, 7 μήνες. Μαζεύω λεφτά γιατί δεν κάνω πολλά έξοδα και επιστρέφω. Δεν είμαι άνθρωπος που θα βγω να τα σπάσω, άσε που δεν πίνω κιόλας.
Είμαι αυτόνομος γιατί δουλεύω από τα 14 σε διάφορες δουλειές, delivery, ασφάλειες, σερβιτόρος, οδηγός. Μπορεί να είναι πανάκριβα όλα και να βγαίνεις δύσκολα, αλλά σημασία έχει το πώς διαχειρίζεσαι τα λεφτά σου.
Αποταμιεύω. Βάζω όσα μου περισσεύουν στην άκρη και σκέφτομαι να αγοράσω κάποια στιγμή δικό μου σπίτι. Προς το παρόν είναι πολύ δύσκολο αλλά θέλω να κάνω κάτι δικό μου, μια επιχείρηση...
Έχω μηχανή, αλλά έχω τρακάρει πρόσφατα και κυκλοφορώ με το αμάξι. Χαλάω γύρω στα 150 ευρώ το μήνα αν κάνω μόνο απλές διαδρομές -δουλειά-σπίτι και καμιά βόλτα κοντινή. Αν φύγω πιο μακριά είναι περισσότερα, αλλά αυτή είναι η διασκέδασή μου. Πάω σε σπίτια με φίλους ή σε κάποιο μαγαζί ανοιχτό που δεν έχει πολύ συνωστισμό.
ΤΑ TIPS ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΒΓΑΛΕΙΣ ΠΙΟ ΦΤΗΝΑ:
Τα 3-4 τελευταία χρόνια δεν πολυβγαίνω. Αποφεύγω τα χαζά έξοδα. Δεν τρώω έξω, σπάνια, μόνο αν λαχταρήσω κάτι γιατί δεν ξέρεις τι τρως.
Ρούχα ψωνίζω μια φορά το χρόνο. Κινητό πληρώνω 70 ευρώ το μήνα. Σταθερό δεν έχω. Internet κλέβω από κάποιον που έχει ξεκλείδωτο wi-fi. Όταν βλέπω ότι είναι μέσα βγαίνω ή μετακομίζω σε άλλο δωμάτιο να πιάσω από αλλού. Επειδή έχω δουλέψει security ξέρω πολύ κόσμο και στις πιο πολλές συναυλίες μπαίνω τσάμπα. Αν θέλω να δω κάτι πολύ θα πληρώσω, αλλά το θεωρώ πολύ χαζό να πληρώσω 90 κι 100 ευρώ να δω τη Madonna. Είναι πανάκριβες οι συναυλίες στην Ελλάδα.
Μουσική τον τελευταίο καιρό μόνο κατεβάζω και έχω τσιπαρισμένο Playstation για να παίζει αντιγραμμένα παιχνίδια. Βασικά το μόνο που δεν μπορείς να αποφύγεις είναι οι βενζίνες.
Θεωρώ ανοησία να σκας 220 ευρώ για jean και 500 ευρώ για πυτζάμες, απορώ πού απευθύνονται με τέτοια κρίση. Είναι πανάκριβη η Αθήνα και πρέπει να ψάξεις πολύ για να βρεις φτηνά πράγματα.
Τι με ενοχλεί πιο πολύ; Που ξαφνικά το κατοστάρικο έγινε ένα ευρώ και τα πάντα έγιναν υπερβολικά ακριβά. Δεν πίνω καφέ, αλλά θα τσαντιζόμουνα αν χρειαζόταν να έδινα 2 και 3 ευρώ για ένα πλαστικό ποτήρι...
ΕΣΟΔΑ: €1100
ΕΞΟΔΑ: Ενοίκιο €350, ΔΕΗ & ΕΥΔΑΠ €70,
Βενζίνη €100, Φαγητό €100, Έξοδος €100,
Γήπεδο 5Χ5 €30 = €850
ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑ: €150
ΜΑΡΙΝΑ
καθηγήτρια σε φροντιστήριο και πωλήτρια
23 χρονών
800 ευρώ το μήνα
Είμαι αιώνια φοιτήτρια Αγγλικής Φιλολογίας. Μέχρι τώρα έμενα με την αδερφή μου αλλά έφυγε και μένει με το φίλο της και αναγκάζομαι κι εγώ να βρω πιο φτηνό σπίτι. Αυτή τη στιγμή πληρώνω 620 ευρώ το μήνα, αλλά σε λίγες μετακομίζω και θα πληρώνω 400. Η αλήθεια είναι ότι με βοηθάνε οι γονείς μου αν χρειαστεί γιατί παίρνω 400 ευρώ από το φροντιστήριο που διδάσκω και δουλεύω και σαν πωλήτρια καναδυό φορές το μήνα. Βοηθάω το θείο μου να πουλάει μπλούζες του Παναθηναϊκού και παίρνω 50 ευρώ τη φορά. Μου στέλνουν γύρω στα 300 ευρώ οι γονείς μου -εξαρτάται απ' τους λογαρισμούς.
Τα έξοδά μου δεν είναι πολλά γιατί δεν πολυπηγαίνω στη σχολή, πληρώνω μόνο τις ξένες γλώσσες. Τα Ισπανικά μου στοίχισαν 1200 ευρώ για 8 μήνες.
Δεν μ' αρέσουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς και παίρνω ταξί. Αν δεν μπορώ, προτιμώ να κάτσω στο σπίτι. Μαγειρεύω πάρα πολύ συχνά και τρώω και δυο φορές και τρεις απ' το ίδιο φαΐ. Ποτά και γλυκά δεν έχω ποτέ στο σπίτι μου. Ψωνίζω κάτι φτηνό μια φορά το μήνα, γύρω στα 30 ευρώ. Στα καλλυντικά δεν πιστεύω. Το δεύτερο μισό του μήνα συνήθως ψωμολυσσάω. Μου αρέσουν τα κοκτέιλ και βγαίνω μια φορά στις 15 μέρες και πίνω δύο. Τις υπόλοιπες μέρες παίρνουμε μπίρες απ' το περίπτερο και καθόμαστε σ' ένα παγκάκι. Δεν πληρώνω είσοδο πουθενά -δεν πηγαίνω σε μαγαζί με είσοδο. Πάω σινεμά 2-3 φορές το μήνα. Βγαίνω δυο φορές την εβδομάδα περίπου, συνήθως έρχονται φίλοι στο σπίτι μου ή πάω στο δικό τους. Ακούμε μουσική που κατεβάζουμε ή βλέπουμε ταινίες. Δεν νοικιάζω ποτέ, μόνο κατεβάζω. Το ίντερνετ έχει μειώσει πολύ τα έξοδα.
ΕΣΟΔΑ: €800 ευρώ
ΕΞΟΔΑ: Ενοίκιο €400, Λογαριασμοί €250,
Μεταφορά €50, Κινητό €40-90, Φαγητό €100,
Έξοδος €60-80, Ρούχα μέχρι €40, Διακοπές €500
μια φορά το χρόνο = €940
ΕΛΛΕΙΜΜΑ: €150
σχόλια