H παραλία (που δεν είναι ακριβώς παραλία αλλά βράχια) αλλά και η περιοχή ονομάστηκαν «Δικαστικά» γιατί εκεί βρίσκεται ο οικισμός δικαστικών υπαλλήλων. Μετά τον οικισμό δικαστών-εισαγγελέων, που βρίσκεται στον αμμουδερό Σχοινιά, που είναι «πιο προσβάσιμος» κι άρα και πιο προνομιούχος, συνεχίζετε και φτάνετε στα Δικαστικά. Ο δρόμος γίνεται πιο λεπτός (και έχει και σαμαράκια), ενώ δεξιά κι αριστερά του δρόμου βλέπει κανείς τις βίλες - κάποιες καλόγουστες, πολλές τερατώδεις. Το πλήθος δεν προτιμά τα Δικαστικά: η πρόσβαση προς την παραλία είναι δύσκολη, κατεβαίνεις από γαϊδουράγκαθα και βράχια, δεν έχει πουθενά να βάλεις την πετσέτα σου παρά μόνο στις μεγάλες πλάκες κι αναγκαστικά βουτάς μια και καλή από τα βράχια, αφού δεν υπάρχει περιθώριο να μπεις σιγά σιγά. Εννοείται πως δεν πατώνεις ποτέ όταν κολυμπάς. Αυτά ακριβώς που κάνουν τα Δικαστικά «δύσκολα» για οικογένειες με μικρά παιδιά και φαν των οργανωμένων παραλιών είναι αυτά που αρέσουν σε όλους τους υπόλοιπους. Γυμνιστές που γδύνονται ανενόχλητοι, παράνομα ζευγάρια και πιτσιρίκια που κάνουν κοπάνα σπεύδουν τρέχοντας, ενώ τα Δικαστικά είναι πολύ δημοφιλή και στους δύτες, μιας και η περιοχή έχει έναν από τους πιο ωραίους βυθούς, με μεγάλη ορατότητα και αχινούς. Είναι από τις λίγες φορές που εύχεται κανείς να ήταν δικαστικός υπάλληλος.
σχόλια