Η Ανάφη έχει 273 κατοίκους και ένα μόνο χωριό, τη Χώρα, στα 2 χλμ. από το λιμάνι, χτισμένη ψηλά, στα ερείπια βενετσιάνικου κάστρου με ολόλευκα σπίτια, θόλους και στενά δρομάκια. Οι ντόπιοι τεχνίτες δούλεψαν την πέτρα όπως ακριβώς έφτιαξαν τα Αναφιώτικα κάτω από την Ακρόπολη. Το νησί είναι η χαρά του περιπατητή με μονοπάτια μεγάλου περιηγητικού ενδιαφέροντος που σε βγάζουν σε αρχαίες τοποθεσίες και λιμάνια, στην ύπαιθρο της ενδοχώρας και σε θαυμάσιες παραλίες. Βρίσκεται ανατολικά της Σαντορίνης και κατά τη μυθολογία «ανεφάνη» από τη θάλασσα κατά διαταγή του Απόλλωνα όταν οι Αργοναύτες κινδύνευαν στο Αιγαίο. Οι ντόπιοι λένε πως το όνομα βγήκε λόγω της απόλυτης απουσίας φιδιών στο έδαφός του, «αν όφις». Μάλιστα, πριν από χρόνια βιολόγοι απελευθέρωσαν μερικά φίδια στο νησί για παρατήρηση και έρευνα, ωστόσο τα ερπετά δεν άντεξαν ούτε ένα 24ωρο και ψόφησαν!
Το δυνατό χαρτί της Ανάφης είναι ότι διαθέτει μερικές από τις συγκλονιστικότερες θάλασσες των Κυκλάδων: Κλεισίδι, Κατσούνι, Φλαμουρού, Μικρός και Μεγάλος Ρούκουνας, Καταλημάτσα, Άγιος Ιωάννης, Μέγας Ποταμός, Άγιοι Ανάργυροι, Μοναστήρι είναι δέκα εκπληκτικές νότιες παραλίες η μία δίπλα στην άλλη σε μία απόσταση 12 χιλιομέτρων και τα έχουν όλα: βαθυπράσινα ή καταγάλανα νερά, χρυσαφένιες αμμουδιές, σκιερές παραλίες ή σεληνιακές, με βότσαλο χοντρό ή ψιλό, με βράχια, ρηχές ή βαθιές, οι περισσότερες εύκολα προσβάσιμες με αυτοκίνητο ή με καΐκι, και είναι ν' απορείς πώς και δεν έχει κυκλοφορήσει στην πιάτσα το γεγονός ότι, τηρουμένων των αναλογιών, η Ανάφη χτυπά στα ίσα τη Μύκονο στο θέμα «παραλία». Αξίζει ειδική μνεία στο Ρούκουνα, τεράστια παραλία με ψιλή άμμο απ' όπου γεννήθηκε ο τουρισμός του νησιού. Έως και πριν 4-5 χρόνια η παραλία ανήκε σε όλους εκείνους που έστηναν τη σκηνή τους και χαίρονταν γυμνοί το τοπίο, τη θάλασσα και την παρέα: λίγοι Έλληνες, αρκετοί Σκανδιναβοί, λίγοι Άγγλοι, περισσότεροι Γάλλοι, Αυστριακοί και Γερμανοί.
Το νησί καλωσόριζε και περίμενε πώς και πώς τις αφίξεις αυτών των εναλλακτικών επισκεπτών που για πάνω από είκοσι χρόνια ήταν σχεδόν οι μόνοι που προτιμούσαν σταθερά την Ανάφη για τις διακοπές τους. Τα μπακάλικα, τα ταβερνάκια και η αδύναμη τοπική αγορά του νησιού ανακουφιζόταν κάθε καλοκαίρι εν όψει του άγριου χειμώνα. Κι ύστερα;
Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες και μαζί μ' αυτές τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, τα πρώτα ξενοδοχεία και η άσφαλτος που ενώνει πλέον τον Ρούκουνα και τις διπλανές παραλίες με τη Χώρα και το λιμάνι. Η «πρόοδος» απαιτεί θυσίες κι έτσι απαγορεύτηκε το ελεύθερο κάμπινγκ, ενοχοποιήθηκε ο γυμνισμός κι ο μισός Ρούκουνας παραδόθηκε στην παραδοσιακή ελληνική οικογένεια που φτάνει με το Ι.Χ. μέχρι τη θάλασσα, διαλαλεί την ευτυχία ή τα προβλήματά της με φωνές, τσακωμούς και επιτόπιο μπάρμπεκιου και ανακαλύπτει μια παραλία που επί χρόνια αγνοούσε, λόγω της πεζοπορίας που απαιτούσε για να τη φτάσεις ή του μικρού ποσού που ζητούσαν τα καΐκια για να σε πάνε εκεί μέσω θαλάσσης. Ας είναι, ο μισός Ρούκουνας παραμένει ακόμη ελεύθερη ζώνη...
Το νησί ξεχωρίζει και για τον Κάλαμο, εντυπωσιακό μονόλιθο ύψους 420 μ. που αποτελεί το δεύτερο ψηλότερο της Μεσογείου μετά το Γιβραλτάρ. Στη βάση του βρίσκονται τα λείψανα του Ναού του Απόλλωνα του Αιγλήτη ή Αναφαίου Απόλλωνα, λεηλατημένα και ενσωματωμένα στο μοναστηριακό συγκρότημα της Ζωοδόχου Πηγής.
Ανάμεσα σε ξερολιθιές και δίπλα σε ρεματιές θα δείτε τα φουρνόσπιτα, που ήταν παλαιές αγροικίες με μεγάλο φούρνο και κοιτώνα-αποθήκη αλλά και τα μνημόρια, μικρά μαρμάρινα ή πέτρινα οστεοφυλάκια τοποθετημένα συνήθως σε περίοπτες θέσεις στο νησί.
Οι ντόπιοι βγάζουν υπέροχο θυμαρίσιο μέλι, γευστικότατο κατσικίσιο τυρί και, εάν βοηθήσει ο καιρός τους ψαράδες, μοναδική αστακομακαρονάδα.
ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ:
Λιμεναρχείο Θήρας: 22860 22239
Αστυνομία: 22860 61216
Κοινότητα: 22860 61266
Ιατρείο: 22860 6121
σχόλια