Το υπαρξιακό χαμόγελο του Δημήτρη Αντωνίτση

Το υπαρξιακό χαμόγελο του Δημήτρη Αντωνίτση Facebook Twitter
ΤΖΑΜΙ! Το έργο «Cardinal Point» του μινιμαλιστή Steven Aalders συνεκτίθεται στο ατελιέ του ναΐφ Υδραίου ζωγράφου Φραντζέσκου Σπηλιώτη.
0

«Τα καλοκαίρια στην Ύδρα είναι σούπερ: με τον Νικόλα παίζουμε φιδάκι, κάνουμε μπόμπες στη θάλασσα και επιμελούμαι τη συλλογή του σε κορκοτσάνια. Παράπλευρη ενασχόληση είναι και οι εκθέσεις που οργανώνω στο Παλιό Γυμνάσιο του νησιού, με Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες, τα τελευταία δέκα χρόνια, πάντα με την υποστήριξη της Ντίμης Αθανασοπούλου.

Παρόλο που ο Τσαγκ θα 'θελε να γράψω ένα κείμενο σοβαρό περί του Hydra School Projects, καταγράφοντας ανέκδοτα τόσο από τους star-artists τύπου Brice Marden και Bob Wilson, όσο και από τους star-guests όπως Benedikt Taschen, Lauren Hutton και Chloe Sevigny, εγώ θα σας μεταφέρω στο καλοκαίρι του 1999, όταν κάτι μαγικό προέκυψε αναπάντεχα.

Ανοίγω μικρή παρένθεση: στο Βουδισμό έχουν μια συγκεκριμένη μέθοδο που την ονομάζουν «να διαπιστώνεις τρεις φορές». Αν εμφανιστεί ένα πρόβλημα, για παράδειγμα, και νιώσεις π.χ. θυμό, πρέπει να διαπιστώσεις τρεις φορές ότι βρίσκεται εκεί. Ενσυνείδητα λες θυμός, θυμός, θυμός ώστε να το παρατηρήσεις απόλυτα με όλη σου τη συνείδηση. Αυτό είναι όλο. Κλείνω την παρένθεση.

Βρισκόμενος λοιπόν στην προ-μιλένιουμ Ύδρα, κάνοντας baby-sitting στην συλλογή Βρετανίδας φιλότεχνης με υποτυπώδη αμοιβή, διαπίστωσα ότι τρεις λέξεις σχηματίστηκαν στο μυαλό μου: πρόκληση, πρόκληση, πρόκληση. Γραπώνοντας τη διάρκεια της στιγμής πριν αυτή, εξατμιστεί, γύρισα και πρότεινα στην παιδική μου φίλη Ντίμη, που λιαζόταν σε κοντινή ξαπλώστρα του Βλυχού, να στήσουμε ένα art project που να δείχνει τελείως διαφορετικές θέσεις της σύγχρονης τέχνης με ύφος borderline διπολικό. Βασικά, θα απαντούσαμε στο ερώτημα τι θα βάζαμε στους τοίχους μας αν ήμασταν πλούσιοι συλλέκτες με απύθμενο budget και απεχθή αισθήματα προς όλα τα περιοδικά διακόσμησης (πλην το αδικοχαμένο «nest»).

Ο χώρος βρέθηκε με τη συμβολή του δημάρχου της Ύδρας: το παλιό Γυμνάσιο. Το γεγονός ότι θα λειτουργούσε το σχολείο στις καλοκαιρινές διακοπές με το δικό μου τρόπο ήταν η πιο γλυκιά εκδίκηση στη θλίψη δώδεκα σεπτεμβριανών σχολικών ενάρξεων.

Με κέφι και χαρά γιορτάζουμε την πρώτη δεκαετία του HSP με μια άλλη περίεργη άσκηση διαλογισμού. Χαμογελούμε σε όλο το νησί, τοποθετώντας-κρύβοντας εκατό έργα καλλιτεχνών που έχουν ήδη πάρει το βάπτισμα της Ύδρας σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, δημιουργώντας έναν εικαστικό περίπατο. Για παράδειγμα, το ΚΑΠΗ φιλοξενεί υπερμέγεθες λάδι του Michael Bevilacqua με σεξπιστολικό τίτλο «Holidays in the Sun», το πιο μερακλίδικο σουβλατζίδικο «Και κρεμμύδι» ένα πορτρέτο του Vik Munic από χαβιάρι μπελούγκα, το δημαρχείο τον «Ηλεκτρικό Πάγγο» του Tilo Schulz, το ψιλικατζίδικο-Ίντερνετ έργα του uber-hot Νεοϋορκέζου Nate Lowman κ.ά.

Μάλιστα, μπορεί κανείς να προμηθευτεί το σχετικό χάρτη από το Γυμνάσιο και να επιδοθεί σε κυνήγι θησαυρού ή να καλέσει τη γραμμή πληροφοριών (τηλ: 6938024554) για να ακούσει την πολύ προσωπική μου εκδοχή για την περιπέτεια αυτή. Και αν τίποτα από αυτά δεν εξιτάρει το φαντασιακό σας, προτείνω απλώς να παρατηρήσετε τα βράχια της Ύδρας και να εκτελέσετε το «χαμόγελο από την κοιλιά»: χαλαρώστε το κάτω σαγόνι και ανοίξτε το στόμα ελαφρά, αρχίστε να αναπνέετε όλο και πιο ρηχά. Νιώστε το χαμόγελο σε όλο το πρόσωπο σας και σ' όλο το μέσα σας.

Αυτό είναι ένα υπαρξιακό χαμόγελο που έρχεται στα χείλη τόσο αβίαστα όσο και τα καλοκαίρια στην Ύδρα».

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ