ΔΕΥΤΕΡΑ
Ρεπό - δεν βγαίνουν πρωινές.
ΤΡΙΤΗ
Υπάρχει κάτι που μ' εκνευρίζει στην «Καθημερινή». Δεν είναι η αστική κεντροδεξιά φιλοσοφία ή η παλιοκαιρίσια «υπεύθυνη» ρητορική, αλλά το γεγονός πως κάθε φορά που τη διαβάζω με πείθει για ένα σωρό πράγματα με τα οποία δεν συμφωνώ!
Ναι, είπα σήμερα, ας καταργηθεί το άσυλο, ας απαγορευτούν οι διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, ας πάρει η κυβέρνηση τα σκληρότερα δυνατά μέτρα - ό,τι πει η «Κ»! Έχει τόσο πειστικά και νηφάλια επιχειρήματα, που απλώς δεν μπορώ να αντισταθώ.
Ο μίνι διχασμός προσωπικότητας αρχίζει όταν τα άρθρα είναι κάπως ομιχλώδη και αντικρουόμενα μεταξύ τους - μιας και αρθρογράφος από αρθρογράφο διαφέρει, ιδίως στην «Κ»...
ΤΕΤΑΡΤΗ
Στη δεύτερη σελίδα ο φλεγματικός Κασιμάτης και το σαρκαστικό του χιούμορ συνυπάρχουν (σε πλήρη αντίθεση) με την αριστοκρατικά ρομαντική Ελένη Μπίστικα. Αναρωτιέμαι πώς τα περνάνε στο γραφείο...
Α! Με ξετρελαίνει ο πρώτος πληθυντικός των συντακτών - όταν εμφανώς μιλούν για τον εαυτό τους: «Δεν είδαμε εκεί τον τάδε, μας έλειψε», «Καθώς προχωρούσαμε στη γιορτινή Αθήνα σκοντάψαμε...», «Αυτό το πιάτο μουσακά μας άρεσε πολύ!». Είναι ο πληθυντικός σεμνότητας, μιας άλλης, χρυσής για τη δημοσιογραφία, εποχής. Τότε που ήταν άκομψο για τον συντάκτη να αναφέρει το Εγώ του μέσα απ' τα κείμενα. Αποφασίζω να υιοθετήσω τον πληθυντικό, τουλάχιστον για το παρόν Media Trip.
Είχαμε λοιπόν καιρό να πάρουμε «Κ» και είχαμε ξεχάσει π;vς ήταν το ποιοτικό άλλοθί μας: ό,τι χαζομάρα και να βλέπαμε στην TV, η εφημερίδα (και συγκεκριμένα οι εξαιρετικές πολιτιστικές σελίδες) την ξέπλενε δημιουργικά - ήταν πάντα ένα πετυχημένο αντίβαρο καλώς εννοούμενης υψηλής τέχνης και διανόησης...
ΠΕΜΠΤΗ
Έντονο αθηναϊκό χρώμα. Η «Κ» μας κάνει να θέλουμε να ζήσουμε στην Αθήνα και να έχουμε και αρκετά λεφτά για να τη χαρούμε. (Μέχρι τότε, όμως, θέλουμε να βάζει και τα σινεμά της Θεσσαλονίκης!)
Ενδιαφέρον άρθρο για τους «υπερχρονιστές» που πειράζουν τα pc τους για να τρέχουν πιο γρήγορα. Επίσης: Oι επιστολές είναι πάντα συναρπαστικές, κυρίως όταν τις στέλνουν ηλικιωμένοι ευπατρίδες της αστικής τάξης, στρατηγοί εν αποστρατεία, και απογοητευμένοι νεοδημοκράτες.
Μας άρεσε η εισαγωγή της στήλης του Πάσχου Μανδραβέλη (το βράδυ θα μαθαίναμε πως του επιτέθηκαν αντιεξουσιαστές με αυγά): «Το βασικότερο πρόβλημα στη χώρα είναι ότι όλοι θέλουν να σώσουν τον κόσμο και κανένας να κάνει τη δουλειά του».
Επιστρέφω στον πρώτο ενικό και αναρωτιέμαι: υπάρχει κάτι το οποίο να ΜΗΝ πουλάει ο Σκάι; Νέες καταχωρίσεις στην «Κ» που προωθούν έναν ανθρώπινο σκελετό! Τον φτιάχνεις κομμάτι-κομμάτι και τώρα κυκλοφορούν ο αυχένας, ο θώρακας και το σετ συναρμολόγησης.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Αξιοπρεπές και ψύχραιμο άρθρο του Μανδραβέλη για τη χτεσινή επίθεση εναντίον του.
Ψάχνοντας στις οικονομικές σελίδες για καμιά ξεχασμένη παρένθεση, βρήκα τις μικρές αγγελίες! Μια καλτ απόλαυση. Στις Πωλήσεις Ακινήτων υπάρχουν «δύο θέσεις στάθμευσης 12-14 τ.μ. σε κλειστό χώρο με πόρτα και κοντρόλ». Κάποιος αγοράζει «άμεσα εγκυκλοπαίδειες Ηλίου, λεξικά, βιβλία ιστορικά, "Ν. Εστία", έργα τέχνης, και ολόκληρες βιβλιοθήκες» (!), ενώ στην ενότητα Επισκευές μαθαίνουμε ότι η πρεσβεία της Νοτίου Αφρικής ζητά προσφορές «για την εσωτερική ανακατασκευή της Πρεσβευτικής Κατοικίας». Τέλος, δεν λείπουν και τα σλόγκαν όπως: «ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙΣ; Σε μένα θα τηλεφωνήσεις! (Παλαιοπώλης - εκτιμητής κ. Αγαμέμνων. Άμεσα μετρητά!)».
ΣΑΒΒΑΤΟ
«Ψηφιακά Μπουγαδόνερα.» Η Μαριάννα Τζιαντζή γράφει κάτι ξεκαρδιστικά πικρό για την τηλεόραση (googlάρετέ το!).
Όσοι χρησιμοποιούν τη λέξη «ναφθαλίνη» για να περιγράψουν την «Κ» θα έμεναν έκπληκτοι με το δισέλιδο αφιέρωμα στον Banksy στις σελίδες του (παιδικού μάλιστα!) ενθέτου «Ερευνητές»!
Πάντως, δεν φταίει η «Κ» για την όποια ναφθαλίνη της χτεσινής επιστολής του μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιου που αναφέρεται στα έξοδα κινήσεως των μητροπολιτών: «Ώστε λοιπόν το αυτοκίνητο του μητροπολίτου σας μάρανε; Έτσι αποτιμάτε την προσφορά μας; Αυτή την τιμή περιμένουμε απ' την ελληνική Πολιτεία;».
Το μικρότερο σαββατιάτικο σχήμα της «Κ» είναι άψογο, αλλά όλα μικραίνουν. Το κύριο άρθρο είναι τόσο λακωνικό! Μόλις 76 λέξεις! (Σε λίγο θα χωράει στο Twitter, ή θα αντικατασταθεί με ανάλογο δημοσιογραφικό χαϊκού!)
ΚΥΡΙΑΚΗ
Ο αριθμός λέξεων που μου έμεινε για τη στήλη είναι δυσανάλογος με το μέγεθος του κυριακάτικου φύλλου, το οποίο δεν κατόρθωσα να τελειώσω σε μια μέρα.
Η «Κ» ήταν απ' τις ελάχιστες εφημερίδες που όταν τη διάβαζα ξεχνούσα τελείως το Media Trip. Τη διάβαζα για τον εαυτό μου. Και, ψέματα δεν θα πω, την απόλαυσα.
σχόλια