ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...με κάποιον που μάλλον αγνοεί παντελώς την παρουσία μου και που να μην ίσχυε αυτό δεν θα γινόταν τίποτε για αντικειμενικά σοβαρούς λόγους .Ξυπνάω κάθε πρωί εδώ και μήνες με έναν βράχο στο στήθος μου και πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται πως να είναι άραγε αυτή η τυχερή που τον αγγίζει και του μιλάει , αν τον κάνει ευτυχισμένο :( και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα μου περάσει σύντομα αυτό το συναίσθημα διότι δεν θα βρει ποτέ διέξοδο να εκδηλωθεί και να εκτονωθεί .Προσπαθώ να θυμώσω με τον εαυτό μου , με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από το πουθενά μέσα στην ψυχή μου , προσπαθώ να με πείσω ότι όλα είναι μέσα στο μυαλό μου ...προσπαθώ να θυμώσω ακόμα και με αυτόν μπας και μου γίνει πιο εύκολο όταν τον βλέπω κάθε φορά να μην καταπιέζομαι , να μην τρέμω και να μην προσπαθώ να χάσω τα λόγια μου και εννοείται ότι έχω καταφέρει να μην δείξω κάτι αλλά πονάω πολύ ..πολύ όμως