1. MONIKA
Δεν ήταν ουρανοκατέβατη, είχε προϋπηρεσία με τους Serpentine, αλλά το demo της ήταν μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις των ελληνικών '00s. Τραγούδια βαθιάς μελαγχολίας και συναισθηματικής ωριμότητας, που ήταν αδύνατο να ταυτίσεις με την εικόνα ενός μικρού κοριτσιού. Η Monika, με μερικά απλά δομημένα τραγούδια, έδωσε αυτό ακριβώς που έλειπε στην ελληνική σκηνή: υπόσταση στην έννοια «τραγουδοποιός», μια τραγουδοποιός όμως φρέσκια και σημερινή, που έκανε αυτό ακριβώς που ήθελε, χωρίς να μαζεύει απωθημένα. Το «Avatar» είναι ένας από τους καλύτερους ποπ δίσκους της δεκαετίας, κυκλοφόρησε ακριβώς τη στιγμή που έπρεπε και γνώρισε την επιτυχία που του άξιζε. Τα live της ήταν όλα sold out, ήταν περιζήτητη για συνεντεύξεις, πούλησε ασύλληπτα νούμερα για πρωτοεμφανιζόμενο αγγλόφωνο καλλιτέχνη σε μια εποχή που πουλάνε μόνο τηλεοπτικές συλλογές. Έγινε ποπ σταρ, έχοντας τη στήριξη κάθε είδους εντύπου, κάτι πολύ δύσκολο να το πετύχεις στην Ελλάδα, αλλά αυτονόητο σε οποιαδήποτε χώρα έχει μουσική σκηνή της προκοπής. Δυστυχώς, υπάρχουν αρκετοί που αυτά δεν μπορούν να της τα «συγχωρήσουν»...
Highlight: Το άλμπουμ της «Avatar» στην Archangel και η τελευταία εμφάνισή της στο Θέατρο Βράχων.
2. DROG_A_TEK
Οι ήχοι της μητρόπολης. Οι Drog_A_Tek είναι μια παρέα από μουσικούς, εικαστικούς, αρχιτέκτονες, γραφίστες που παρουσιάστηκαν το 2001 ως «μουσική κολεκτίβα» με ένα μείγμα ήχων που μπορείς να χαρακτηρίσεις «αβανγκάρντ» χωρίς υπερβολή. Οι STMC, (τρομπέτα και ακορντεόν), Voltnoi (κιθάρα και λούπες), Rhythmatik (πλήκτρα), Paranormale (λούπες και μελόντικα), Quetempo (μπάσο) και Monochrome (πλήκτρα) δημιουργούν νέες φόρμες στην αυτοσχεδιαστική τζαζ με έντονους ρυθμούς και visuals on-the-spot. Από τις σταθερές εμφανίσεις τους στα Yuria, τα live τους στο Μηχανουργείο, μέχρι τις δυο μουσικές παραστάσεις τους στο Σχολείο το 2008 και το 2009 στο Φεστιβάλ Αθηνών, άλλαζαν κι εξελίσσονταν συνεχώς, παραμένοντας πάντα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σχήματα της ελληνικής ηλεκτρονικής σκηνής.
Highlight: Το δεύτερο εξαντλημένο άλμπουμ τους «Who Hurt You?» στην Quetempo και το Civil War, το τελευταίο act τους στο Φεστιβάλ Αθηνών.
3. ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ-ΒΕΛΙΩΤΗΣ
Ένας τραγουδοποιός-ποιητής, ηγέτης του πιο δημοφιλούς ελληνικού ροκ σχήματος των '80s και των '90s -δες Τρύπες- κι ένας τσελίστας με ένα σωρό συνεργασίες με μουσικούς από ολόκληρο τον κόσμο δούλεψαν μαζί, πειραματίστηκαν και στα μέσα της δεκαετίας προέκυψαν οι «Ανάσες των Λύκων» (ένας δίσκος που χρειάστηκε αρκετός καιρός να αποκαλυφθεί η δυναμική του). Αυτό που στην αρχή ξεκίνησε ως ένα σκοτεινό, εσωστρεφές ταξίδι συνεχίστηκε με πιο πολύ φως στο «Από 'δω και πάνω» -τον δίσκο του Αγγελάκα με τους Επισκέπτες- και ακόμα πιο ώριμα και πετυχημένα στο «Πότε θα φτάσουμε εδώ», τον δεύτερο δίσκο τους.
Highlight: Η εμφάνισή τους στο Gagarin, όταν παρουσίασαν για πρώτη φορά τα κομμάτια του «Πότε θα φτάσουμε εδώ» και του «Οι ανάσες των λύκων».
4. KLIK RECORDS
Με δεκάδες κυκλοφορίες που έβαλαν την ελληνική dance σκηνή στον διεθνή μουσικό χάρτη, η Klik Records είναι μια εταιρεία που επιμένει να κυκλοφορεί άλμπουμ σε εξαιρετικές συσκευασίες, με πολύ προσεγμένα artwork και αισθητική που απέχει πολύ από των περισσότερων εγχώριων κυκλοφοριών. «Είναι μια εταιρεία που φτιάχτηκε με σκοπό να εκπληρώσει μουσικά όνειρα», λένε οι ίδιοι. «Πρωταρχική μας επιθυμία είναι οι διαχρονικές παραγωγές και οι ποιοτικοί ήχοι που παραμένουν αναλλοίωτοι στον χρόνο... που ακούγονται για καιρό με την ίδια ευχαρίστηση και συνεχίζουν να εκπέμπουν τα ίδια συναισθήματα όσο και την πρώτη φορά. Γι' αυτό και θέλουμε να αναδείξουμε μουσικές από όλο τον κόσμο στην ελληνική σκηνή καθώς και να φέρουμε στην επιφάνεια τις μουσικές Ελλήνων καλλιτεχνών τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό». Nikko Patrelakis, Liberto, Dousk, Milto Eph, Acropod, Mikro, G Pal, Michael Delta, Nikos Diamantopoulos, ION, Blue Pilot Project, Serafim Tsotsonis, Sunset Blvd, Hiroshi Watanabe είναι μερικοί από τους καλλιτέχνες που κυκλοφόρησαν δουλειά τους στην εταιρεία, τα πάρτι τους ήταν και παραμένουν πολύ πετυχημένα, μόλις υπέγραψαν τους Port Royal.
Highlights: D.I.Y. και Kind of Human του Dusk, Timeless-Milto Eph feat. Junior Sp, Timeless Beauty-Michael Delta, So this Is Heaven-Serafim Tsotsonis, You & Me-ION, Reboot-Blue Pilot Project, Dying In Time-Port Royal.
5. MARY & THE BOY
Την πρώτη φορά που τους έβλεπες δεν ήξερες πώς να αντιδράσεις. Προκαλούσαν τόσο έντονα και τόσο αντιφατικά συναισθήματα στη σκηνή που έγιναν αστραπιαία talk of the town. Μετά ήρθε το demo που κυκλοφορούσε περισσότερο από έναν χρόνο χέρι με χέρι και δημιούργησε έναν πυρήνα φανατικών οπαδών που δυνάμωνε με κάθε τους live. Ακολούθησε ο πρώτος δύσκολος δίσκος τους, τρομακτικός και οδυνηρός, που μπέρδεψε το κοινό τους, κι άλλες ζωντανές εμφανίσεις, με ντράμερ πια και πιο πολύ ρυθμό, ένας εξαιρετικός δεύτερος δίσκος και η καλύτερη περίοδός τους λίγο πριν το τέλος. Διαλύθηκαν έτσι ξαφνικά όπως εμφανίστηκαν, αφήνοντας πίσω τους αναμνήσεις από μερικές από τις πιο έντονες στιγμές των '00s. H Mary και ο Boy συνεχίζουν ξεχωριστά να δημιουργούν ακόμα πιο πετυχημένα. Η Mary έπαιξε στον βραβευμένο Κυνόδοντα κι ετοιμάζει δίσκο με μπλουζ, ο Boy κυκλοφόρησε έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς, το «Please make me dance» στην Inner Ear.
Highlight: Το άλμπουμ τους «Timemachine» στην Inner Ear και η εμφάνισή τους στο τριήμερο Home Festival της Θεμιστοκλέους.
6. LARRY GUS
Μοναδικός. Δεν έχει καμία σχέση με όσα ακούγονται ή κυκλοφορούν γύρω του. Ξεκίνησε σαν άνθρωπος-ορχήστρα, λουπάροντας ασταμάτητα και αγχωτικά δεκάδες ήχους, για να χτίσει ένα μουσικό σύμπαν που πότε θύμιζε τον Moondog και πότε τις εκάστοτε επιρροές του (που είναι αμέτρητες) και κατέληξε να θυμίζει τον DJ Shadow ή τους Avalanches, σε συσκευασία όμως του ενός. Από την πρώτη φορά που τον είδα στο Μικρό Μουσικό Θέατρο μέχρι το «Stitches», ο Larry έχει αλλάξει πολύ, έχει περάσει από 40 κύματα, έχει αποκτήσει ένα δικό του στυλ (σε όλα) και μόλις έφτιαξε τον πιο σύγχρονο, τον πιο cool δίσκο που μπορείς να πετύχεις από Έλληνα δημιουργό αυτήν τη στιγμή, γεμάτο από samples άλλων εποχών. Όλα αυτά ήταν απλά προθέρμανση, η μουσική του καριέρα μόλις αρχίζει.
Highlights: Η εμφάνισή του στο Synch και το άλμπουμ του «Stitches» στην Cast-a-Blast.
7. ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ HXOI
Κυρίαρχος του σύμπαντος, με ένα άλμπουμ που δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε CD, που έκανε εκατοντάδες χιλιάδες downloads και μάζεψε τα καλύτερα σχόλια σε site και μπλογκ κάθε γωνιάς της Γης. Ο Άγγελος κατάφερε να ζωντανέψει και να «απενοχοποιήσει» ελληνικά κομμάτια των '60s και των '70s που παρέπεμπαν στο κακόγουστο και θεωρούνταν ξεπερασμένα, περνώντας samples τους μέσα από σημερινά beat, ξέφρενα, διαστημικά, έντονα χορευτικά. Καθαρό φαινόμενο των '00s, οι Φανταστικοί Ήχοι έφτιαξαν ένα άλμπουμ που άρεσε σε όλους και μάζεψε μόνο καλά σχόλια και που θα ευχόταν να είχε κυκλοφορήσει κάθε εταιρεία.
Highlights: Το άλμπουμ του «Κυρίαρχοι του σύμπαντος» βρίσκεται στο μπλογκ του εύκολα, κάνοντας απλά google τον τίτλο του.
8. TAKI TSAN & ΕΙΣΒΟΛΕΑΣ
Ελληνικοί χιπ χοπ θρύλοι με respect από όλη την κοινότητα. Ο Taki Tsan και ο Εισβολέας γέμιζαν και γεμίζουν ασφυκτικά τους χώρους που εμφανίζονται, με φανατικό κοινό, με δίσκους που είναι πια κλασικοί, με στίχους με σαρκαστικό χιούμορ και μια φιλία που κρατάει χρόνια. Και μια κουμπαριά. Από το «Ρίμα για Χρήμα» που αποχαιρέταγε τα '90s μέχρι το «Ρίμα για Χρήμα 2» που αποχαιρετάει τα '00s, ο Τάκης μεγάλωσε, έγινε tattoo artist, έκανε οικογένεια. Το ίδιο κι ο Εισβολέας, που επίσης επιστρέφει με νέο δίσκο αυτές τις μέρες, σε παράλληλη πορεία.
Highlights: Taki Tsan-Στο μυαλό του Παναγιώτη Σταυραλέξη, Εισβολέας-Νταλαβέρι με το γνήσιο.
9. RAINING PLEASURE
Το πιο πετυχημένο αγγλόφωνο συγκρότημα των '00s, με έναν κλασικό δίσκο κιθαριστικής ποπ (το «Flood»), τεράστια hit και αναγνωρίσιμα κομμάτια, ακόμα και από ένα κοινό που δεν είχε ποτέ ασχοληθεί με παρόμοιο ήχο. Το «Fake», το «Capricorn», το «Only through you» σάρωσαν στα ραδιόφωνα, το «Forwards & Backwards» που ακολούθησε απλά τους έκανε ακόμα πιο γνωστούς και η δικιά τους απόδοση στο «Reflections» του Χατζιδάκι έφερε καθοδική καλλιτεχνική αποδοχή. Ο πιο πρόσφατος δίσκος τους «Who's gonna tell Juliet?» κυκλοφόρησε στη δική τους εταιρεία Celesta Records.
Highlights: Τα άλμπουμ τους «Reflections» και «Flood».
10. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΗΤΑ
Μετά από μια δεκαετία που άλλαξε τα πάντα στον τρόπο που αντιμετώπιζαν οι Έλληνες clubbers τη μουσική με ελληνικό στίχο, ο Κωνσταντίνος Βήτα συνέχισε στη νέα δεκαετία μοναχικά την πορεία του με το «Για σένα με αγάπη», την «Άγρια Χλόη», τον «Άργο» και λίγο πριν το τέλος της, την «Ένωση». Ήταν, επίσης, ο πρώτος που «πείραξε» το έργο του Χατζιδάκι στο «Transformations», δίνοντας μια πιο σύγχρονη μορφή στα έτσι κι αλλιώς διαχρονικά τραγούδια του. Η πιο μεγάλη επιτυχία όμως ήρθε με ένα soundtrack, τη μουσική της παράστασης 2 του Δημήτρη Παπαϊωάννου, μια προδιαγεγραμμένη επιτυχία μετά τον θρίαμβο των Ολυμπιακών, κάνοντάς τον γνωστό ακόμα και σε μια γενιά που δεν είχε ποτέ ακούσει τα «Προάστια» ή το «Κλεμμένο Ποδήλατο».
Highlights: Τα άλμπουμ του «Transformations» και «Άγρια Χλόη» και μια εκπληκτική sold out εμφάνιση στο ICA του Λονδίνου στο πλαίσιο του Athens-London πριν από δυο χρόνια.
11. CAST-A-BLAST
Μια «μαύρη» κολεκτίβα που ειδικεύεται στο φανκ, το χιπ χοπ, τη σόουλ, κάθε είδος «μαύρης» μουσικής δηλαδή, έτσι όπως δεν είχαν τολμήσει άλλοι Έλληνες. Ο Blend μάζεψε γύρω του μια παρέα από MCs, παραγωγούς και μουσικούς με ταλέντο και πήραν το ρίσκο να κυκλοφορήσουν μόνοι τους τις δουλειές τους στη δική τους εταιρεία. Η Cast-a-Blast ξεκίνησε συγκρατημένα το 2006 και μέσα σε τρία χρόνια έγινε εταιρεία πρώτης γραμμής, κυκλοφορώντας μερικούς από τους πιο σημαντικούς δίσκους της δεκαετίας: «Jeff», «The Ottawa Bros», «Palov & Mishkin», το «The Incredible/The Invisible» της Sugahspank!, το «Sudden Death» του Blend, το άλμπουμ του Larry Gus...
Highlights: «Sudden Death»-Blend aka Mishkin, «The Incredible/The Invisible»-Sugahspank!, «Stiches»-Larry Gus.
12. MARSHEAUX
Ένα γυναικείο electro ποπ ντουέτο με τον Γερανιό κρυμμένο πίσω του, που βγήκε σε λάθος δεκαετία. Αν είχαν κυκλοφορήσει στα '80s, θα είχαν σαρώσει. Η Μαριάνθη και η Σοφία από τη Θεσσαλονίκη -που όμως ζουν στην Αθήνα- εμφανίστηκαν αναπάντεχα με το «Popcorn» το 2003 και με το πρώτο άλμπουμ «E-Bay Queen» η φήμη τους εξαπλώθηκε κι εκτός Ελλάδας, ενώ το «Peekaboo» του 2007 έγινε το πιο πετυχημένο ποπ άλμπουμ Έλληνα καλλιτέχνη τα τελευταία χρόνια, πουλώντας πάνω από 30.000 αντίτυπα σε χώρες όπως η Ιταλία κι η Αγγλία. Μόλις κυκλοφόρησαν το «Luminous Noir» ξεκινώντας «λαμπερά» τη νέα δεκαετία.
Highlights: To άλμπουμ τους «Peekaboo» που κυκλοφόρησε από την Undo Records.
13. YOSEBU
Ένα διαφορετικό όνομα της Klik Records. Ξεκίνησε ελπιδοφόρα με τους Acropode και συνέχισε μόνος του, φτιάχνοντας έναν εξαιρετικό δίσκο στο τέλος του 2007, το «I 'll be waiting till dawn» - με μία από τις μεγαλύτερες ραδιοφωνικές επιτυχίες των τελευταίων χρόνων, το «You will see», που λειτουργεί όμως παραπλανητικά για τον υπόλοιπο δίσκο. Ο μουσικός κόσμος του Βασίλη είναι περισσότερο λυρικός απ' όσο περίμενε κανείς, με καταπληκτικές ενορχηστρώσεις και μελωδίες, σκληρός, με πολύ dirty φανκ και χιπ χοπ κρυμμένο πίσω του, χωρίς το ποζεράδικο house που άφηνε υπόνοιες το χιτ. Αυτός ήταν κι ο λόγος που έχει το respect και από άτομα που δεν τρελαίνονται με τις κυκλοφορίες της Klik. H επιστροφή του αναμένεται με αγωνία.
Highlights: Το άλμπουμ του «I 'll be waiting till dawn».
14. ΚΟΡΕ ΥΔΡΟ
Ελληνόφωνη ποπ από την Κέρκυρα, με στίχους μοντέρνας ποίησης με τους οποίους μπορείς να ταυτιστείς και δεν ντρέπεσαι να τραγουδήσεις. Απ' την αρχή, με το ανεξάρτητο «Αν όλα τέλειωναν εδώ», το πολύ καλό «Φτηνή ποπ για την ελίτ» που ακολούθησε στην ΕΜΙ και τους πέρασε σε μεγαλύτερο κοινό, μέχρι το τελευταίο αριστουργηματικό «Όλη η αλήθεια για τα παιδιά του '78» που συνέχισε ύπουλα τη δουλειά που ξεκίνησαν το 2003, οι Κόρε Ύδρο παραμένουν το ίδιο εσκεμμένα μελοδραματικοί και μία από τις σταθερές αξίες των '00s. Live είναι ακόμα καλύτεροι.
Highlights: Το άλμπουμ τους «Όλη η αλήθεια για τα παιδιά του '78» που κυκλοφόρησε στην ΕΜΙ.
15. ACTIVE MEMBER
Το «Low Bap» είναι από τις λέξεις που υπήρχαν στο στόμα κάθε ορκισμένου Έλληνα χιπχοπά στα '90s, τότε που οι Active Member πουλούσαν εξωφρενικά νούμερα και υπέγραφαν σε πολυεθνική. Στα '00s συνέχισαν ανεξάρτητοι, κυκλοφορώντας μόνοι τους τις δουλειές τους, με αμέτρητα live, το Low Bap Festival, βιβλία, δισκάδικο, βιβλιοπωλείο, με on line radio, διαδικτυακές κυκλοφορίες και boxset που ήταν έργα τέχνης. Οι ίδιοι επέλεξαν να υπάρχουν οι δίσκοι τους μόνο στα δισκάδικα της προτίμησής τους, αποφεύγοντας την πολιτική του fast food, παραμένοντας ακλόνητοι στα πιστεύω τους και στην πολιτικού περιεχομένου στιχουργική τους.
Highlights: Τα άλμπουμ τους «Στον καιρό του αλλόκοτου φόβου», «Σκιεράτσα».
σχόλια