ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου λειπει παρα πολυ...ηταν και ειναι η καλυτερη κοπελα που εχω γνωρισει.Τοσο ομορφη, γλυκια, αθωα, αγνη, χαμογελαστη, θετικη και αληθινη.Περυσι το καλοκαιρι καναμε αρκετη παρεα αλλα δεν βγηκε σε τιποτα γιατι ειμαι δειλος...απο περυσι μιας και ζουμε σε αλλη γειτονια δεν την ξαναειδα μεχρι πριν μερικες μερες και την εχω πετυχει απο τοτε 2 με 3 φορες.Ποτε δεν την ξεχασα και δεν σταματησα να την σκεφτομαι...πραγματικα μια σπουδαια κοπελα.Λοιπον την ειδα και τι εκανα;Απλα σκαλωσα βλεποντας την να περναει απο μπροστα μου...δεν την χαιρετησα για καποιο λογο δεν μου βγαινε και οταν ηρθε σε πιο κοντινη αποσταση απλα εσκυψα το κεφαλι...δεν με χαιρετησε ουτε αυτη...παντως ειμαι σιγουρος πως δεν κραταει κακια.Τι να κανω;Να της στειλω μηνυμα;Και τι να της πως μετα απο ολα αυτα;Να περιμενω να συναντηθουμε ξανα τυχαια;ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;Ειναι και λιγο δυσκολο να την προσεγγισω, ειναι ενα χρονο μεγαλυτερη.Παντως εγω θα προσπαθισω οτι και να γινει γιατι την λατρευω.