ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
4.7.2017 | 19:21

ειμαι στενοχωρημενη με τον εαυτο μου κατα κυριο λογο...

Εχω φτασει 21 τα κλεινω σε λιγο μερες και γενικα βλεπω πως οκ σιγουρα εχω κανει μια αλλαγη στον χαρακτηρα μου. Νιωθω πιο ωριμη απ'οτι ημουν στα 16-17 μου πχ αλλα και παλι ρε παιδια ...δεν ξερω τι παθαινω και οταν θελω να πω αυτα που θελω στο τελος δεν τα λεω... δεν ξερω τι φοβαμαι ... μαλλον ξερω ..φοβαμαι οτι δεν μπορω να ανταπεξελθω πχ σε μια λεκτικη ''διαμαχη'' με τον αλλον. Με ενοχλει παρα πολυ αυτο. Με βαραινει γιατι πραγματικα ειμαι ατομο που θελει τη δικαιοσυνη και θεωρω κατι οτι ειναι σωστο. Αλλα οκ θα μου πειτε ''το σωστο για σενα ειναι το λαθος πχ για εναν αλλον δηλαδη ειναι σχετικο τι ειναι σωστο για τον καθενα''. Απλως νιωθω οτι και ο αλλος με τη συζητηση δεν παιρνει και πολυ απο λογια οποτε δυσκολευομαι και φοβαμαι. Νιωθω οτι εχει εχθρικο υφος και ισως οκ να τα φανταζομαι και μονη μου αυτα λογω του φοβου μου. Πχ σε μια καθηγητρια μου σε ενα μαθημα σταιδιαιτερα... γενικα ειμαι πολυ χαρουμενη που εχω γονεις να με στηριζουν για να καταφερω αυτο που πρεπει να καταφερω(οχι δεν το θελω αλλα θα το κανω γιατι θελω να κανω κατι δεν μπορω να καθομαι ετσι δεν μου ταιριαζει.Ισως στα 16 μου αλλα τωρα με τιποτα με αυτα που βλεπω). Και με εκεινη τελευταια ισως και απο την πολυ πιεση και επεδη και εκεινη ειναι 37 και εχει τα οικογενειακα της κλπ οσο να ναι εχουμε νευρακια και οι δυο για διαφορετικα πραγματα αλλα τα νευρακια νευρακια. Ε και οταν θελω να πω κατι νιωθω οτι λογω της απειριας της οπως στην τεχνολογια (γιατι ειναι οντως τεχνολογικα αναλφαβητη) δεν μπορω να βγαλω ακρη μαζι της. Νιωθω οτι επειδη εγω εχω παρουσιασει τον εαυτο μου σαν τρελη με θεωρει οντως στο τελος ο αλλος τρελη. Και δεν μ'αρεσει γιατι εγω θελω να παρουσιαζομαι χαζη και τρελη γιατι θελω ο αλλος να με βοηθησει να με εμψυχωνει μεχρι να το πιστεψω. Τελοσπαντων ειναι λιγο περιπλοκο, και πολλες φορες δεν γινεται αυτο. Νιωθω οτι φταιω παρα πολυ που της ανοιχτηκα. Ναι εκανα μεγαλο λαθος τελικα. Δεν πρεπει να ανοιγομαι σε ατομα γιατι στο τελος στα χτυπανε και νομιζουν δεν ξερω και εγω τι για σενα. Και ενω πληρωνω ποσα(ευτυχως δηλαδη) γιατι την συμπαθω κιολας και οντως με βοηθαει και ειναι εξυπνη γενικα δεν ξερω τι παιζει και εχει ενα υφακι και τουπε και μου την δινει εμενα αυτο γιατι γουσταρω απο παντα να ναι ταπεινος ο αλλος. Και εγω ετσι ειμαι. Και ευγενικη και ταπεινη και θελω να κανω συζητηση. Εγωισμοι δεν χωρανε στο μυαλο μου και δεν μάρεσουν. Νιωθω οτι καταστρεφει σχεσεις ο εγωισμος και δεν παμε μπροστα. Εγω παντα κανω το πρωτο βημα και κουραστηκα και βαρεθηκα. Με τα πολλα δεν ειναι μονο εκεινη αλλα νιωθω οτι πολλες φορες λογω και της δικης μου απειριας λογως της ηλικιας μου, οταν ο αλλος με μαθαινει νιωθω οτι θα μου κανει κακο και θα με ''χτυπησει'' σε αδυναμα σημεια μου . Ακομα και με αγορι το παθα. Πρωτη σχεση και παρολο που γνωριζομασταν ενα μηνα εχω αρχισα να λεω επειδη τον εμπιστευτηκα και νομιζα οτι στη σχεση συζητας για θεματα σου ..οτι λες τα παντα. Κια αρχισα να λεω για οικογενειακα μεχρι και οτι επαιρνα ζολοφτ για κρισεις πανικου και ειπε οτι κ εκεινος επαιρνε. Θελω να πω αυτος δεν μου λεγε κατι αλλο γενικα ουτε για την οικογενεια του. Μονο οτι η μητερα του ηταν δασκαλα και ο πατερας του ταξιτζης και κατι δεν του αρεσε σε αυτο οταν το πε. Οτι λεει θα του πω τιποτα για αυτο κλπ. Τιποτα απο αυτα δεν θα εκανα.... αλλα φυσικα τελικα ηταν πιο ωριμος... και εγω ως ανωριμη ανοιχτηκα... πολυ κακο. Πλεον δεν ξανανοιγομαι σε αντρα για τα προσωπικα μου... αλλα και τι θα λεω μαζι τους θα μου πειτε... ε δεν ειναι και για πολλες συζητησεις μαλλον... απλως θα βρω καποιον για να ξεδινω(;) δεν ξερω... αν τα καταφερω γιατι ειμαι και ντροπαλη κ σοβαρη παναθεμα με... και θα πνιξω την αναγκη μου να εκφραστω και να εκμυστηρευτω πραγματα γιατι εμπιστευομαι.... οχι πλεον δεν θα εμπιστευομαι... Συγγνωμη για το μεγαλο κειμενο αλλα ηθελα να βγαλω τις απογευματινες σκεψεις μου που ειναι χειμαρρος συναισθηματων και σκεψεων και δεν αντεχα και πολυ.. Δν ειχα που αλλου να τα πω.. και οχι σε ψυχιατρο δεν πηγαινω πηγα σε πολλες και δεν εκαναν δουλεια... απλως ακουγαν και τιποτε αλλο. Απλως πρεπει να ωριμασω... και ελπιζω τα βιωματα μου και μεγαλωνοντας αποκτωντας μια εμπειρια να ξυπνησω. ΞΥΠΝΑ ΓΑΜΩ ΞΥΠΝΑ!!!!!!!!!!! ουφ... ευχαριστω.
0
 
 
 
 
Scroll to top icon