8.7.2017 | 23:54
Τρελαίνομαι
με τα χρησιμοθηρικά άτομα. Να σου λένε για αγάπες, κορδέλες, φιόγκια και λουλούδια και να καλύπτουν απλώς τη μοναξιά τους και την ανάγκη τους για παρέα. Κάθε φορά που δουλεύει η τύπισσα κι έχει κόσμο γύρω της, δεν ασχολείται καν κι όταν κάθεται και σκυλοβαριέται, αγκιστρώνεται απάνω μου. Ενώ γύρισε να μου πει στο περίπου ότι με αγαπούσε λίγο περισσότερο, όταν την υποστήριζα στην ψυχοφθόρα δουλειά της πριν ένα χρόνο. Κι αναρωτιέμαι, ψυχολόγο ή άντρα γούσταρε; Δεν πειράζει. Ήταν κι αυτή μια εμπειρία ζωής. Καλό ξημέρωμα ας έχουμε.
