ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 26 ετών διδακτορική φοιτήτρια (το αναφέρω για να καταλάβετε το καθημερινό μου περιβάλλον) και εδώ και μισό περίπου χρόνο βρίσκομαι σε σοβαρή σχέση, έπειτα από χρόνια εκτός σχέσης. Με το αγόρι μου ήμασταν φίλοι πριν τα φτιάξουμε με αποτέλεσμα να γνωρίζει για προηγούμενα φλερτ που είχα. Για ένα τύπο λοιπόν είχα μεγάλο κόλλημα περίπου 1,5 χρόνο πριν και τώρα αναγκαστικά παίρνουμε τα ίδια μαθήματα καθώς είμαστε στο ίδιο τμήμα. Τον έχω ξεπεράσει στο 100% (ήταν φούσκα και έσκασε-επήλθε η λεγόμενη ξενέρα) όμως το αγόρι μου έχει πρόβλημα. Δε θέλει να του μιλάω, δε θέλει να μου στέλνει μηνύματα (που όλες τις φορές αφορούν το μάθημα) δε θέλει να έρχεται στο γραφείο μου και να με ρωτάει πράγματα ή να μου λέει την ιστορία της ζωής του. Από την άλλη αυτός ο τύπος είναι από τα ελάχιστα άτομα με τα οποία μιλάω στο τμήμα, με έχει βοηθήσει στο παρελθόν με σημειώσεις, ψυχολογικά, περάσαμε και μια περιπέτεια μαζί πέρσυ, οπότε δεν θέλω να τον κάνω και πέρα έτσι ξαφνικά, δεν έχει δώσει κάποιο δικαίωμα ο άνθρωπος. Δεν μου έχει κάνει κάτι άσχημο. Δεν τον βλέπω καθόλου ερωτικά (είπαμε με ξενέρωσε άπειρα και αν σπάσει το γυαλί δεν ξανακολλάει). Όλο όμως αυτό το θέμα έχει δημιουργήσει μεγάλη ανασφάλεια στο αγόρι μου και το καταλαβαίνω απόλυτα. Από την άλλη όμως δεν ξέρω τι είναι αυτό που μπορώ να κάνω για να τον κάνω να φύγει αυτή η ανασφάλεια. Δεν μιλάω για εκείνον καθόλου, απλά κάθε φορά που έχω μήνυμα στο κινητό ακολουθεί η ερώτηση "ποιος ήταν;" και εάν η απάντησή μου είναι ο τάδε περνάμε μια άσχημη μέρα..