ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα παρακάτω γεγονότα λαμβάνουν χώρα στο μαγευτικό, εξωτικό (προσθέστε εσείς οτι επίθετο θέλετε) Μενίδι.Βράδακι...Στον αέρα διακρίνεις νότες από τη χωματερή και το εύγεστο φαγητό με κατακαμμένο κρεμμύδι της θείας μου που έρχεται από τον φωταγωγό (ρε φίλε ένα βήμα πριν τον θάνατο είναι με αυτά που τρώνε βραδιάτικα). Τα σκυλάκια που καλοπερνάνε αλυσσοδεμένα στα μπαλκόνια έχουν στήσει χορωδία τύφλα να έχει αυτή της Ερτ. Το σπίτι μου είναι δίπλα σε δρόμο, σε φαρδύ δρόμο όπου τα μηχανάκια δίνουν και παίρνουν με τις εξατμίσεις αλλά εντάξει δεν παραπονιέμαι, τα παιδιά μπορεί να προπονούνται για αγώνες, μου αρέσει να έχει η νεολαία στόχους! Δεν είμαι καμιά μίζερη τύπισσα. Φίλοι και γνωστοί έχουνε φύγει για διακοπές (τα κορόιδα). Εγώ έχω αρκετό καιρό να πάω διακοπές. Και τι κάνω κιόλας στις διακοπές;Να κάνω κανα μπάνιο να με τσιμπήσει κανας αχινός ή ακόμα χειρότερα καμιά τσούχτρα;Ή να ντυθω να φτιαχτώ και να μου την πέσει κανένας ανώμαλος 25χρονος και να έχουμε άλλα.΄Αλλοι λένε «Αααχ τι ώραιο ηλιοβασίλεμα είδαμε στην Σέριφο έτσι δεν είναι Τάκη» (συμφωνεί ο Τάκης άσχετα αν εκείνη την ώρα κοίταζε τον πωπουδίνο της τουρίστριας) Σιγά καλε που θα πρέπει να ξενιτευτώ για να δω ηλιοβασίλεμα...Και δεν ανεβαίνω στην ταράτσα μου να το απολαύσω που θα εχω θέα και τις σακούλες σκουπιδιών απολαμβάνοντας ένα ποτήρι παγωμένο νερό; Ποτέ μπύρα γιατί πες πάω να οδηγήσω (που δεν ξέρω) να έχουμε κάνα τροχαίο;;;Εγώ τα σκέφτομαι αυτά δεν είμαι αναίσθητη! Τώρα βέβαια δεν κάθομαι στην ταράτσα. Κάθομαι μέσα στο δωμάτιο με κλειστή την πόρτα επειδή έχει τόση δροσιά και ένιωσα μια πούντα. Ναι ναι με 40 βαθμούς έξω εγώ την ένιωσα..την πούντα.Καλέ όχι μην φανταστείτε ότι την έκλεισα επειδή οι δικοί μου είναι σπιρτόζικα πνεύματα και δεν μπορουν να κουβεντιάσουν φυσιολογικά.Πρεπει όλοι η γειτονια να μας ακούει και γιατί όχι παρακαλώ; Όλοι μια παρεα είμαστε εξάλλου. Ετσι κάθομαι εδω, μεταφράζω κάτι κείμενα και περνάω πολύ ωραίαααα.Και το λαπτοπ που έχει υπερθερμανθεί κάνει την όλη διαδικασία ένα τσικ πιο ευχάριστη... Γι αυτό μου αρέσει το καλοκαίρι και κάθε χρόνο το περιμένω πως και πως!Υ.Γ Ξέχασα να δώσω και πολλά φιλιά στις φίλες μου τις κατσαρίδες που με ξέχασαν τις τρεις τελευταίες νύχτες. Απορώ γιατί. Συνήθως έρχονται, τις καβαλάω (γιατί είναι τεράστιες) και χανόμαστε μέσα στο έναστρο ουρανό.