ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόσο ταυτίζομαι με την κοπέλα που έγραψε την εξομολόγηση «Πόσο θλιβερό…»! Για μια στιγμή σάστισα, νομίζοντας ότι εγώ είχα κάνει αυτή την εξομολόγηση. Με πονάει να σκέφτομαι πως είμαι μόνη, πως δεν είμαι κανενός πρώτη και τελευταία σκέψη. Τις προάλλες διάβαζα παλιές σελίδες από το προσωπικό μου ημερολόγιο. Το μάτι μου έπεφτε συνέχεια στις ίδιες λέξεις, «νιώθω μοναξιά», «δεν αντέχω να είμαι μόνη», «θέλω ένα αγόρι για μένα», «θέλω να κάνω έρωτα», «μακάρι κάτι να άλλαζε προς το καλύτερο». Ίδιες σκέψεις τότε, ίδιες επιθυμίες τώρα. Κουράστηκα. Θέλω να νιώσω ζωντανή.