3.8.2017 | 00:34
Καποτε
Αλέξανδρε σε ερωτεύτηκα παράφορα και αγάπησα κάθε σπιθαμη του εαυτού σου κι ας ήμουν για εσενα μονάχα μια απλή συντροφιά. Γιατί με άφησες; γιατί δε πίστεψες σε εμάς; στην αγαπη μας; γιατί; φαίνεται δεν υπήρξα τίποτα για εσενα..κι ας μη μπορώ ακόμη να σε ξεπεράσω..Ζω στη σκιά σου, ανατρέχω στο τοτε, αναπνέω με τις αναμνήσεις μας..παλεύω να σε ξεχάσω μα σε μπορώ. Όλοι γύρω μου φαίνονται μηδαμινοι μπροστά σου. Ίσως θα ήταν καλύτερα να μη σε είχα γνωρίσει ποτε. Αν δε σε είχα γνωρίσει δε θα υπέφερα τόσο.
0
