ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

45 χρονια οι γονεις μου παντρεμενοι. Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου, θυμαμαι τη μανα μου να βριζει και να κατηγορει τον πατερα μου για γεγονοτα απο την πρωτη μερα που γνωριστηκαν. Σημερα της ειπα "ας χωριζες πια τοσα χρονια...". Δεν υποφερεται αλλο. Τα διαζυγια γιατι υπαρχουν; ακουω συνεχεια τα ιδια και τα ιδια. "Αντι να κανει..., αντι να πει..." Τωρα μου κραταει μουτρα επειδη της ειπα να χωριζε απο τοτε που ειδε τα στραβα του. Της αρεσε ομως να κοιμαται μεχρι το μεσημερι και δεν ηθελε να δουλεψει ποτε της, οποτε ηταν οικονομικα εξαρτημενη. Δεν λεει ομως οτι ειχε βολευτει. Ας δουλευες να μπορουσες να ανεξαρτοποιηθεις. Αντε πια.