ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο πρώτος έρωτας στην εφηβεία.Μπορώ να πω πως ως προς τα συναισθήματα είμαι ποιο κοντά σε εκείνα των γυναικών, φανταζόμουν πως με έπαιρνε αγκαλιά και με φιλούσε, πως τις κρύες νύχτες του χειμώνα όταν φευγαμε απο το φροντιστήριο θα με ακολουθούσε στα κρυφά και θα με αγκάλιαζε. Πως θα ερχόταν η στιγμή που θα μου έλεγε και αυτός πως με αγαπάει.Τόσο μακριά η πραγματικότητα απο την φαντασία.Ωστόσο τον αγάπησα αληθινά, ακόμη και απο τα όνειρα, λόγο πως ήμουν ερωτευμένος μαζί του τον έκανα να με συμπαθήσει, πολλές φορές έπαιρνε το μέρος μου σε οποιαδήποτε διαφωνία με κάποιον!!!Πέρασαν πολλά χρόνια απο τότε.Δεν νιώθω γυναίκα και ούτε μπορώ να με φανταστώ ως γυναίκα, μου αρέσει που είμαι άντρας.Λυπάμαι για την ζωή μου, που δεν έζησα τίποτα απο αυτά που ονειρευόμουν.Λυπάμαι που ο κόσμος αγαπάει να μισεί το διαφορετικό, όμως όλοι κατα βάθος έχουμε τα ίδια συναισθήματα. Πόνος, ζήλια, χαρά, λύπη. Έχουμε τις ίδιες φοβίες, να είναι καλά οι δικοί μας άνθρωποι, να μην αρρωστησουμε, να μας σκέφτονται οι άλλοι και μην ξεμεινουμε μόνοι :-) Γιατί κατα βάθος όλοι ερωτευόμαστε το ίδιο.