ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάποιοι εμμέσως πλην σαφώς έχουν πει ότι έχω ψυχολογικά και ορισμένοι με κοιτάζουν με οίκτο. Η δική σου ψυχολογία πως θα ήταν αν θυμόσαστε μια ζώη τους γονείς σας να θέλει να εξοντώσει ο ένας τον αλλο, να μην περνάει μέρα που να μην ακουσεις βρισιές και απειλές από τον έναν στον άλλον, καμιά φόρα να σπάνε και πράγματα και να προσπαθείς να λήξεις τον καυγά; Να μην περνάει μέρα με ηρεμία. Κάθε μέρα βρίσκουν και μια νέα αφορμή για να ξεκινήσει ο πόλεμος. Νωρίτερα, είχαμε πάλι τα ίδια. Και η μέρα ακόμα δεν τελείωσε, μέχρι το βράδυ... Τους είπα ότι δεν θα κάθομαι να προστατεύω τον έναν από τον άλλο και ας σκοτωθούν. Το είπα και έφυγα από το σπίτι. Φεύγοντας άκουσα την μάνα μου να λέει στον πατέρα μου ότι θα πάρει τηλέφωνο την αστυνομία να έρθει. Κατάλαβε ότι έχασε τον προστάτη της και φοβήθηκε ότι δεν θα τα έβγαζε πέρα μόνη της ως πιο αδύναμη. Βρίσκει και τα κάνει. Κάθε μέρα τα ίδια. Μια ζωή... Ποιός θα άντεχε κάθε μέρα; Πρέπει να φυγω μακριά τους ομως δεν εχω την οικονομική δυνατότητα. Δεν βρίσκω δουλειά, ίσως και να με απορρίπτουν επειδή με βλέπουν έτσι όπως με βλέπουν και οι γνωστοί μου... Ένα άτομο με ψυχολογικα θέματα. Αν μπορούσα να φύγω από αυτό το περιβάλλον, ξέρω ότι θα άλλαζε όλη μου η ψυχολογία. Τώρα, φαύλος κύκλος. Αφού ζω καθημερινά άρρωστες καταστάσεις, πως να είμαι; Είμαι ένα άτομο λυπημένο, σκεφτικό, κακοδιάθετο, προβληματισμένο. Βέβαια, οι έξω δεν ξέρουν τι ζω στο σπιτι. Βλέπουν την εικόνα μου και λένε ότι δεν είμαι στα καλά μου. Μέχρι εκεί σκέφτονται.