ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άκουσα τα λόγια κάποιων "γνωστών" πως με μισείς, θέλεις να μου κάνεις κακό, κτλ. Πως δήθεν πήγες κάπου και έκανες κάτι για να μου δημιουργήσεις πρόβλημα... Ναι, το ξέρω, το κατάλαβα πως παρά τη γλώσσα του σώματος που μου έδειξες, κάπου χαλάστηκες πολύ μαζί μου, σε συγκεκριμένα θεματάκια... Όμως δε μπόρεσα να πιστέψω τόσο πια, πως με μισείς... Εγώ ένιωσα πράγματα για σένα. Ναι, το ξέρω πως δε μπορείς να είσαι μαζί μου, μα ούτε και θες. Δεν σου ζήτησα αποκλειστικότητα, αλλά πολύ λίγα, συγκεκριμένα και καθόλου χρονοβόρα πράγματα, μικρά, απλά, καθημερινά, που όμως θα με έκαναν ευτυχισμένο.Πήγα λοιπόν να το τσεκάρω στο κατάλληλο μέρος. Το λεωφορείο ήταν το ίδιο που πάει εκεί που μένεις εσύ και το παίρνει κανείς κοντά στο μέρος που συναντηθήκαμε μαζί εκείνες τις φορές... Κοντοστάθηκα και ένιωσα όχι απλά πόνο στην καρδιά, αλλά σαν να με τρυπούσε κάτι κοφτερό.Και δίπλα μου ήταν μια κοπέλα που λίγο σου έμοιαζε, κάπνιζε και στριφτό τσιγάρο σαν τα δικά σου. Ένας λαθρομετανάστης που καθότανε παραδίπλα σηκώθηκε από το κάθισμα και μου είπε να κάτσω... Έ εκεί έσπασα κι έβαλα τα κλάμματα σα μωρό παιδί, ήθελα να ουρλιάξω και δε μπορούσα, οι δικοί μου άνθρωποι, το ίδιο μου το αίμα, οι "φίλοι" μου, κάποια από τα κορίτσια που αγάπησα, όλοι με πρόδωσαν και μου φέρθηκαν με το χειρότερο τρόπο, μέχρι και κακό προσπάθησαν να μου κάνουν κάποιοι από όλους αυτούς... Κι ένας ξένος από το πουθενά που του είμαι άγνωστος, προσφέρθηκε να με βοηθήσει... Εκεί ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Και να μη σε είχα γνωρίσει ποτέ, γιατί εξαιτίας σου πονάω από τότε που με έδιωξες και με το ζόρι ελέγχω τον εαυτό μου. Όχι πως παίζει να το δεις, άλλωστε έβαλα το καλλιτεχνικό σου ονοματάκι... Αλλά ήθελα κάπου κι εγώ να ξεράσω την περίσσεια του δηλητηρίου που τέρατα σαν όλους εσάς με έχετε ποτίσει ανά τους χρόνους και για κάποιον λόγο, δεν ήταν αρκετή ποσότητα για να με ρίξει κάτω, ακόμη.Χθες πάλι, πήγα για αγγαρεία σε μια φτωχογειτονιά. Είδα μπροστά μου στο διάλλειμα που πήγα για καφέ, μια κοπέλα σχεδόν ίδια με εσένα που μόλις με είδε, έκανε κάτι αλλόκοτες κινήσεις σαν να σκιάχτηκε, με κοιτούσε περίεργα, πέρασε με πλάγια βήματα δίπλα μου διστακτικά αποφεύγοντάς με φανερά και τότε ήταν που την κοίταξα καλά και πρόσεξα πως σου μοιάζει. Δεν είχε όμως τατουάζ και ήταν φυσική ξανθιά... Πάλι όμως μου έμεινε η εικόνα. Δεν αντέδρασα γιατί όχι απλώς πιστεύω, αλλά είμαι σίγουρος πως δεν θα σε ξαναδώ και πόσο μάλιστα τυχαία έξω, γιατί εσύ δεν θέλεις... Μου λείπεις. Υποσχέθηκες πως δεν θα εξαφανιστείς. Δεν είσαι καλή στο να κρατάς υποσχέσεις τελικά. Αυτό τώρα γιατί το έκανες; Αντί να αθετήσεις την υπόσχεση που έδωσες σε εμένα και θα έκανε καλό, μπορούσες πάντα να αθετήσεις την υπόσχεσή σου προς κάποιους "άλλους" (και χωρίς να το μάθουνε μάλιστα), που (θα) έκανε μόνο κακό (σε μένα)