ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον τελευταίο χρόνο βρίσκομαι σε μια πόλλη καλή σχέση με έναν άνθρωπο που ταιριάζουμε πραγματικά πολύ. Περνάμε ωραία μαζί, είμαστε ειλικρινεις μεταξύ μας και πραγματικά μοιράζομαστε τα παντα. Ειναι με διαφορά η πιο ουσιαστικη σχέση που έχω κανει... Το πρόβλημα είναι πως τον τελευταίο καιρό η συμπεριφορά του έχει αλλάξει. Έχουμε απομάκρυνθει αρκετά και δεν μιλάμε όπως πάλια. Οταν του λέω να βρεθούμε βρίσκει άκυρες δικαιολογιες για να με αποφύγει...Ανησυχισα για αυτόν γιαυτό μίλησα με κάποιους κοινούς μας φίλους και μου είπαν πως το έχουν προσέξει και αυτοί. Προσπαθήσα να του μιλήσω άλλα επιμένει πως όλα είναι καλα και μου λέει να μην ανησυχω. Δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει...Πάντα μίλαγαμε ο ένας στον άλλο όταν είχαμε προβλήματα! Του τηλεφώνω και δεν το σηκώνει, του στέλνω μήνυματα και δεν απαντάει... Τις περισσότερες φορές που περνάω από το σπίτι του κάνει πως και καλά δεν έιναι μέσα. Εχθές μου άνοιξε και φαινόταν κουρασμένος και στον κόσμο του. Δεν μου μίλαγε καν και οταν πήγα να τον αγκαλιάσω και προσπαθησα να τον κάνω να μιλήσει ήταν ανέκφραστος και το μόνο που μου είπε ηταν "Συγνώμη που σε ταλαιπωρω και εσένα" Σηκώθηκα και έφυγα γιατί δεν μπορούσα να τον βλέπω έτσι! Νιώθω τοσο άσχημα που δεν είναι καλά και δεν ξέρω καν τι έχει για να τον βοηθήσω. Χθες βράδυ δεν κοιμήθηκα και δεν μπορώ να σταματήσω να τον σκέφτομαι. Δεν ξέρω τι αλλο να κανω. Από την μια σκέφτομαι πως μπορει να θέλει λίγο χρόνο μόνος του και δεν θέλω να τον πιέσω αλλά δεν μπορω άλλο... Αυτή η κατάσταση με στεναχωρει πάρα πολύ.