ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εκείνη τη χρονιά,που έδινα πανελλήνιες,η καθηγήτρια που μου έκανε ιδιαίτερα διορίστηκε κάπου μακριά και αναγκαστικά μου έστειλε άλλο φιλόλογο για να την αντικαταστήσει.Μη σας τα πολυλογώ,όχι ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο εμφανισιακά,ωραίο δεν τον έλεγες σε καμία περίπτωση,ούτε όμως και άσχημο,ήταν ένας ψηλός άντρας με γυαλιά και συντηρητικό ντύσιμο,27 χρονών τότε.Μετά από ένα-δυο μήνες μαθημάτων,άρχισα να τρελαίνομαι γι'αυτόν.Λίγο η παρορμητικότητα της εφηβείας,λίγο που έψαχνα διέξοδο μέσα στο πήξιμο του διαβάσματος,λίγο που μέναμε και πολλές ώρες μόνοι γιατί οι δικοί μου έλειπαν συχνά,λίγο το ότι παρεξήγησα το ενδιαφέρον που έδειχνε για μένα -δηλαδή ίσως και να μην το παρεξήσησα ακριβώς-,τον ερωτεύτηκα και του το έδειχνα με τον τρόπο μου.Τελειώνοντας οι εξετάσεις και αφού πέρασα με άριστα στην πρώτη μου επιλογή (θεώρησα φυσικά ότι του οφείλω την επιτυχία μου και τον λάτρεψα ακόμα πιο πολύ),συνεχίσαμε να μιλάμε και με κάποιες αφορμές,να συναντιόμαστε.Τελικά μου εξομολογήθηκε ότι κι εκείνος είχε αισθήματα για μένα και αποφασίσαμε να είμαστε μαζί,σαν σήμερα ήταν.Μετά από κάποιες μέρες έκανα πρώτη φορά έρωτα μαζί του και ήταν υπέροχα,η καλύτερη πρωτη φορά που θα μπορούσε να φανταστεί ένα κορίτσι.Μετά από ένα χρόνο με άφησε,γιατί τα 9 χρόνια που είχαμε διαφορά στην ηλικία άρχισαν να φαίνονται σε πολλά πράγματα.Έτσι,αποφάσισε ότι δεν ήθελε να είναι πια μαζί μου κι εγώ έγινα κομμάτια.Πέρασε καιρός από τότε,έκανα άλλες σχέσεις μετά από αυτόν,κι όμως ακόμα σκέφτομαι ότι εκείνος σαν μεγαλύτερος έπρεπε,αν με αγαπούσε πραγματικά όπως έλεγε,να με έχει προστατέψει και να μην ξεκινήσει σχέση μαζί μου,αφού ήθελε μια γυναίκα δίπλα του κι όχι ένα κοριτσάκι που μόλις είχε τελειώσει το σχολείο.Πρόσφατα η παλιά μου καθηγήτρια τον ρώτησε αν μετάνιωσε που με άφησε και δεν απάντησε.