16.9.2017 | 08:23
Δεν θα το δεις.
Γι' αυτό και το γράφω δηλαδή.Αν το δεις, μάλλον θα νιώσω χειρότερα.Βλέπεις αγαπητή Λ., δεν είναι τόσο το αν δίνεις δικαιώματα ή όχι, πάντα.Κάποιες φορές απλά νιώθεις ευχάριστα όταν κάποιος είναι γύρω σου.Νιώθεις για κάποιο περιέργο λόγο άνετα ενώ δεν τον έχεις γνωρίσει σε μεγάλο βαθμό.Νιώθεις το χαμόγελό του να σου φέρνει μία ανεξήγητη γαλήνη.Νιώθεις να έχετε χημεία, νιώθεις να συμβαδίζει το χιούμορ σας, νιώθεις πως μπορείς να πεις κάτι δικό σου στον άλλον κι εκείνος να μπορεί όντως να σε νιώσει.Και κυρίως θέλεις να γνωρίσεις περισσότερο τον άλλον.Θέλεις να δεις αν όλα αυτά που νιώθεις έχουν κάποια πραγματική βάση και δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας σου.Θέλεις να δεις αν στην πορεία όλης αυτής της προσπάθειας για γνωριμία έκρινες ορθώς εξ ιδίων τα αλλότρια ή όχι.Χρειάζεται για να σου συμβεί αυτό να σου δώσει δικαιώματα η άλλη πλευρά;Δεν το νομίζω. Κάποιες φορές αρκεί απλά ο άλλος να είναι ο εαυτός του, να μην φέρεται καχύποπτα και να λέει ό,τι (όσα είναι πρόθυμος δηλαδή) σκέφτεται.Έτσι κι εμείς. Δε θα έλεγα ότι έδωσες δικαιώματα αλλά η παραπάνω επιθυμία να έρθουμε κοντά μου δημιουργήθηκε. Αν κάποιος φταίει γι' αυτό, σίγουρα δεν είσαι εσύ.Είχα καιρό να νιώσω τέτοιο ενδιαφέρον βλέπεις και γι' αυτό προσπάθησα τόσο πολύ παρόλο που έβλεπα κατά την πορεία τις πιθανότητες να μην είναι με το μέρος μου.Δεν πειράζει που δεν είχες τις ίδιες επιθυμίες. Σ' ευχαριστώ που έστω, άθελά σου, με έκανες να θυμηθώ πως είναι αυτή η αίσθηση. Καλή συνέχεια με ό.τι κάνεις. Ίσως και να γνωριστούμε καλύτερα κάποτε.