ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.9.2017 | 12:20

Τι λέτε κι εσείς;

Θέλω να αναφερθώ σε εκείνους που ισχυρίζονται πως "έχουν μαλακή καρδιά, είναι καλοί άνθρωποι, δίνονται ολοκληρωτικά" και πως για αυτό δεν έχουν τύχη στην προσωπική τους ζωή και τους εκμεταλλεύονται οι εκάστοτε σύντροφοί τους. Αναφέρομαι σε άνδρες και γυναίκες, αν και τείνω να πιστέψω πως οι γυναίκες είναι περισσότερες.Έχω λοιπόν παρατηρήσει, πως αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι "καλοί" γενικώς. Η "φιλότιμη" καρδιά τους περιορίζεται αυστηρώς στα προσωπικά τους. Δεν παραπέμπει αυτό σε ανθρώπους υστερόβουλους; Χρησιμοποιώ σκληρή γλώσσα για χάρη του λόγου, να καταλάβετε τι λέω δίχως να γράφω κατεβατά. Μιλώντας πάντα για την πλειοψηφία.Έχω μάλιστα παρατηρήσει ακριβώς το αντίθετο. Όσοι είναι άνθρωποι στα αλήθεια καλοί και της προσφοράς, άνθρωποι δοτικοί, κάνουν "έξω" μπαμ.Είναι αυτοί στους οποίους θα απευθυνθούμε αν χρειαστούμε κάτι σε συλλογικό επίπεδο, αλλά και προσωπικό. Είναι αυτοί που απλά και μόνο με την παρουσία τους σου μεταδίδουν τη σιγουριά πως νοιάζονται. Νοιάζονται γενικότερα. Και επειδή νοιάζονται γενικότερα, και να ήθελαν δεν θα είχαν ούτε την ενέργεια, ούτε τον χρόνο να "αφοσιωθούν" με απόλυτο τρόπο σε ΕΝΑΝ άνθρωπο. Αυτό το χαρακτηριστικό δεν το έχουν οι άνθρωποι που αναφέρω στην αρχή. Φαίνεται πραγματικά πως το δικό τους φιλότιμο εξαντλείται μέσα σε πολύ στενά προσωπικά όρια. Άρα δεν πρόκειται για φιλότιμο, αλλά για μια τακτική που έχει σαν στόχο ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Με τελικό αποδέκτη του όποιου αποτελέσματος, τον ίδιο τους τον εαυτό. Αυτό φαίνεται έντονα μετά από κάποιον χωρισμό. Αφού δηλαδή γίνει εμφανές πως η στρατηγική απέτυχε. Η έλλειψη αξιοπρέπειας που παρατηρούμε συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν δείχνει έλλειψη φιλότιμου; Γιατί εκεί η μαλακή τους η καρδιά δεν εννοεί να θυσιαστεί αθόρυβα, όπως θα ταίριαζε σε μαλακούς και υπερευαίσθητους ανθρώπους;Και γιατί τόσο συχνά τους εγκαταλείπουν; Υπάρχει κανείς που να μη θέλει δίπλα του έναν άνθρωπο καλοσυνάτο και με φιλότιμο; Και από πότε η φιλοτιμία και η καλοσύνη έχουν σαν αποτέλεσμα να μας ποδοπατάνε; Αν σκεφτείτε ανθρώπους τέτοιους που γνωρίζετε, θα δείτε πως οι άνθρωποι τους σέβονται και τους τιμούν.Άλλωστε και οι ίδιοι δεν θα επέτρεπαν κάτι άλλο. Είναι και αυτός ένας λόγος γιατί τους λέμε φιλότιμους.
7
 
 
 
 
σχόλια
Συμπερασματικά: αν "δίνεσαι", θα σε εκμεταλλευτούν και θα σε πουν και μαλάκα. Ειδικά σε μια σχέση, γιατί τα φτιάχνει μαζί σου κατ' αρχήν ο άλλος και δε σε αφήνει/χωρίζει από την αρχή, αφού είσαι "καλό παιδί" και άρα υστερόβουλος, που δεν νοιάζεσαι παρά μόνο για εσένα;Όλοι τον εγωισμό τους τρέφουν και μετά στο παίζουν και ιστορία: ανεξάρτητος, ολοκλήρωμενος, ξέρω να αγαπάω αληθινά. Κανείς δεν παραδέχεται ότι αυτές οι ποιότητες χτίζονται (αν χτίζονται ποτέ), πατώντας επί πτωμάτων...
Μου άρεσε η τοποθέτησή σου, κάπως έτσι το έχω φιλοσοφήσει κι εγώ. Ειδικά όταν κάποιος γίνεται χαλί να τον πατήσουν και μετά δεν έχει το αποτέλεσμα που περίμενε (γιατί εκεί είναι το θέμα, οτι περίμενε αντάλλαγμα), τότε σκυλιάζει και εκδικείται. 'Ομως αυτό όντως δεν είναι γνήσια καλοσύνη, δεν τα έκανε από φιλότιμο πραγματικό. Κανείς δεν απαιτεί ουσιαστικά κάτι από εμάς, εμείς κάθε στιγμή επιλέγουμε τι θα δώσουμε και πού. Κάποιοι όμως βολεύονται μέσα στην αδυναμία τους και δε θέλουν να λέγονται "ελεύθεροι άνθρωποι", δεν παίρνουν την ευθύνη των λανθασμένων επιλογών τους. Θέλουν να είναι οι εξαπατημένοι της υπόθεσης, οι αδικημένοι, οι ριγμένοι κτλ. Θέλει γερά κότσια να παραδεχτείς αυτά τα πράγματα.
Ένα κατεβατό με λογικά άλματα έγραψες για να πεις ότι τι; Προφανώς κάποιοι προσποιούνται συναισθήματα, κάποιοι άλλοι όχι. Κάποιοι μπορεί να κάνουν καλές πράξεις μέσα από την καλή τους την καρδιά, κάποιοι για να (ανά)δειχτούν. Κάποιοι μπορούν το προσωπικό δέσιμο, άλλοι το αποφεύγουν. Κάποιοι δίνουν τρομερή βαρύτητα στις διαπροσωπικές σχέσεις στον ερωτικό τομέα, κάποιοι όχι. Αυτά όμως που παρατηρείς, είναι τρομερά ελλειπή σε σχέση με τα συμπεράσματα που βγάζεις. Αλλά σε καταλαβαίνω, το να κρίνεις χωρίς να θες να καταλάβεις -γιατί θα δεις ότι τα πράγματα είναι περίπλοκα και δεν αρκεί πάντα μόνο μια ερμηνεία- προτιμάς μια απόλυτη κι απλουστευτική κριτική. Κι αυτό που έγραψες, με απλά λόγια, στην καλύτερη δείχνει τεμπελιά και στην χειρότερη υστεροβουλία.
Εγω παντως θα συμφωνησω με τον εξομολογουμενο στην ουσια της αναφορας του, η οποια -αν δεν απατωμαι- αμφισβητει την ευθυκρισια περι "μαλακης καρδιας, ευαισθησιας και καλοσυνης" οσων χρησιμοποιουν αυτους τους ορους για να εξηγησουν τα στραβα που τους συμβαινουν.Κατα τη γνωμη μου προκειται πολυ συχνα για αυτοκανακεμα ανωριμων ατομων, αδυναμων να εξετασουν απο τη σκοπια του αλλου, ποσο μαλλον να ερμηνευσουν τον εαυτο τους.
Μπορεί ένας άνθρωπος να είναι εύθικτος και να διαθέτει καλή καρδιά; Μπορεί να είναι πολύ πιο περίπλοκος από μια τέτοια ανάλυση; Γιατί να μην είναι θέμα ανωριμότητας στην ψι περίπτωση η τάδε αντίδραση, θέμα κακών βιωμάτων στην χι και σε μια ψυχοσύνθεση πιο εύθραυστη στην παράλλη; Καλές οι γενικεύσεις σαν μπούσουλας, αλλά όσο πιο πολύ περιγράφουμε τις υποκειμενικές μας γνώμες και τις προβάλλουμε, τόσο πιο εύκολα μας ξεφεύγουν οι πραγματικοί άλλοι που συναντάμε πραγματικά. Ένιωσα ένα συνωμοτικό ύφος από την άλλη για το οφθαλμοφανές και το εύκολο συμπέρασμα. Ότι οι τάδε συμπεριφορές έχουν μια μονοδιάστατη ερμηνεία και ένα κίνητρο. Ή ότι ξέρει τόσο καλά αυτούς με την μαλακή καρδιά και όλες τις πτυχές της ζωής του. Τόσοι άνθρωποι συγχωνεύτηκαν σε μια παρατήρηση για να γίνουν υστερόβουλοι, λες και δεν μπορεί να είναι κάτι παραπάνω. Δεν μπορούν ν' αλλάξουν, δεν μπορούν να σκέφτονται αλλιώς, δεν μπορούν να έχουν άλλα κίνητρα. Αλλά εμείς πρέπει να είμαστε πεπεισμένοι ότι τους έχουμε καταλάβει. Πόσο σίγουροι είμαστε για τα δικά μας κίνητρα κι έχουμε τόσοι βεβαιότητα για των άλλων που γνωρίζουμε μόνο επιδερμικά; Υ.Γ.1 Εμένα πιο πολύ θα μ΄ενδιέφερε να μιλήσει για τα κίνητρα της τάδε εξομολόγησης αυτός που την έγραψε. Όχι ότι θα μπορούσα να βγάλω κάποιο πόρισμα, αλλά την σκοπιμότητα δεν την κατάλαβα. Αν είχε μείνει σε σύνδεση συμπεριφοράς (δηλαδή μιας ενέργειας) και πιθανών αιτίων και κινήτρων για την συγκεκριμένη συμπεριφορά κι όχι για όλη την ουσία και ποιότητα όλων των ατόμων που παρατήρησε κι έβγαλε το εξής συμπέρασμα δεν θα είχα τις ενστάσεις που έχω. Υ.Γ.2 Μπορεί κάποιοι ν' αφήνουν άνετα ένα φιλότιμο και καλό άτομο για διάφορους λόγους. Μπορεί ένα άτομο που δεν θεωρείται καλό να το θέλουν πάση θυσία στη ζωή τους.
Scroll to top icon