ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι το καμάρι μου. Καλοαναθρεμένος, είχαμε έρθει πολύ κοντά. Κοιμόμασταν αγκαλιά σχεδόν κάθε βράδυ, εκτός από τις εποχές ζευγαρώματος, που εξαφανιζόταν για μέρες. Είναι φυσιολογικός (δεν τον πήγα για ευνουχισμό), κυκλοφορεί ελεύθερος (πάντοτε όμως μαζεύεται σπίτι από μόνος του) και είχαμε μια ιδιαίτερη σχέση. Όμως τελευταία τον ταΐζουν σε άλλο σπίτι (ενώ ξέρουν ότι είναι δικός μου) του σκασμού, άρχισε να ακολουθεί και κακές συμπεριφορές από άλλες γάτες (χώνεται στα σκουπίδια, ενώ τον ταΐζω τις καλύτερες λιχουδιές) και το χειρότερο... Δεν θέλει να μείνει λεπτό παραπάνω μέσα, πέραν του φαγητού. Ούτε ύπνους μαζί παρέα όπως κάποτε, ούτε αγκαλίτσες, ούτε τίποτα, δεν θέλει ούτε λεπτό να μείνει μαζί μου, να είναι δίπλα μου... Ενώ ήμασταν αχώριστοι και αυτοκόλλητοι, δεν ξεκολλούσε από πάνω μου ούτε λεπτό (τον έδιωχνα αναγκαστικά για να πάω σε δουλειές κι εξόδους).Βοήθεια ρε παιδιά, "έχασα" το ζωντανό μου! Το μεγάλωνα σαν παιδάκι και έτσι όπως φέρεται, είναι σαν να μην έχω καν (γάτο)! Είναι 3 χρονών, μεγάλος, παχύς και χοντροκέφαλος. Μπορώ να τον "ξαναμαζέψω" ή πρέπει να το πάρω απόφαση πως πάει, τέρμα, ούτε ο γάτος μου δεν με αντέχει πλέον, ούτε να με βλέπει δεν θέλει πια;Το είχα μια παρηγοριά κι εγώ. Άντρας είμαι και όχι, δεν με πήρανε τα χρόνια, όμως έχασα την παρέα μου... :'( Κανένας φιλόγατος να με βοηθήσει με τις γνώσεις του; Ήταν ο πρώτος μου γάτος και δεν έχω μεγάλη εμπειρία με το ζωάκι αυτό γενικά.