20.9.2017 | 06:51
Ανεκπληρωτος ερωτας
Δεν ωφελει πλεον να τρεφω ελπίδες πως θα σε συναντησω ξανα. Γιατι δεν το καταλαβαίνω; Δε μου εδωσες ούτε μια μικρη ελπιδα. Μονο δυο μελωδίες και σκόρπια βλεμματα. Ησουν ενταξει και σωστος απεναντι μου. Δε μου υποσχεθηκες τίποτα ποτε. Γιατί εξακολουθώ να ελπιζω; Τι περιμενω απο τη ζωη αναρωτιεμαι. Ακομα κι αν τυχει να συναντηθούμε ξανα, τιποτα δε θα γινει. Εισαι αλλου. Στην πιο καταλληλη αγκαλια. Και τη σεβεσαι, κι αυτο σε ανεβαζει στα μάτια μου. Κι ας με σκοτωνει. Οποτε αλλη μια φαση απελπισιας με περιμένει. Σε ερωτεύτηκα πανω απο τις δυνάμεις μου. Ε και; θα μου πεις. Τι θες να γινει; Τιποτα. Ηθελα μονο να μπορω να σε βλεπω ξανα κι ας μην μπορουσα να σ αγγιξω. Κι αυτο βέβαια ηταν βασανιστικο όταν συνέβαινε.Αραγε εστω και ελαχιστα, με θυμασαι καμια φορα; Αν με δεις, θα με θυμηθεις ή παλι θα προσπερασεις;Ολα γίνονται για καποιο λογο. Και η αποσταση μεταξυ μας επισης. Για να γινω καλα. Θα μου παρει ακομα καιρό ομως. Να εισαι καλα και να χαμογελας πάντα. 052017
0
