ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παιδιά θέλω να μου πείτε τη γνώμη σας, είμαστε μαζί 4 χρόνια, γενικά είχαμε πάντα μια πολύ καλή σχέση αν και λόγω σπουδών και τα 4 χρόνια ήμασταν σε απόσταση. πάντα μου φερόταν υπέροχα, ποτέ δεν είχαμε σοβαρούς τσακωμούς και πάντα προσπαθούσαμε να κάνουμε πολλά πράγματα μαζί. μέχρι που έπρεπε να πάει Θεσσαλονίκη μόνιμα για δουλεία. Αποφάσισε πως ήταν καλύτερο να χωρίσουμε και απομακρυνθήκαμε για λίγο καιρό. 2 μήνες τώρα έχουν γίνει λάθη από αυτόν και μέχρι στιγμής μόνο εγώ προσπαθώ(τηλ, μηνύματα κτλ) αν και η δουλεία του είναι απαιτητική κτλ.πάντα μου έλεγε οτι ήθελε να μείνουμε μαζί, εγώ όμως θεωρούσα πως είμαι μικρή ακόμα (23) και δουλεύω σε μια πολύ καλή εταιρεία με πολύ καλά λεφτά και φοβόμουν να την αφήσω.τώρα που έχει φύγει νιώθω μεγάλο κενό, βλέπω ότι η δουλεία δεν είναι και τόσο σημαντική στη ζωή σου αν στα υπόλοιπα είσαι δυστυχισμένος και ας έχεις λεφτά.σκέφτομαι σε 6 μήνες που λήγει η σύμβαση μου να φύγω και να πάω να μείνω μαζί του θεσσαλονίκη. θα δυσκολευτώ να βρω δουλεία και αν βρω θα παίρνω σίγουρα τα μισά απο αυτά που παίρνω αλλά θα είμαι μαζί του. και πιστεύω πως θα τα καταφέρουμε και ας έχουμε κάνει κάποια λάθη και ας είμαστε νέοι. αγαπιόμαστε πραγματικά πάρα πολύ και πιστεύω πως δε θα βρω κατι τέτοιο ξανά.σκέφτομαι πολύ ρομαντικά? αξίζει να τα αφήσω όλα δουλεία , φίλους , οικογένεια για μια σχέση ή θα το μετανιώσω και θα φάω πάλι τα μούτρα μου? και αν πάω και μετά δούμε ότι τελικά δεν τα καταφέρνουμε και εγώ έχω αφήσει τη δουλεία της ζωής μου?τι αξίζει να ρισκάρω? σχέση ζωής ή δουλεία ζωής????