ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρασα υπέροχα σήμερα. Κάθε φορά που είμαι με τα συγκεκριμένα ατομα νιώθω ευτυχία. Είμαι 27 και χαίρομαι που ακομα έχω αυτή τη πολυτέλεια. Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι σκέφτονται για εξωτερικό. Πρώτη και καλύτερη η κολλητή μου. Και ερωτώ. Πως είναι δυνατόν να περνάει καλά ένας άνθρωπος χωρίς τα άτομα που νιώθει αδέρφια; Προφανώς και παλεύεις να μην χαθείς με τα άτομα που φεύγουν, αλλά κακά τα ψέματα, καταλήγεις να βλέπεις τόν άλλο 2 φορές το χρόνο. Και τις υπόλοιπες μέρες; οι ημέρες που πρέπει να σπαταλωνται με αγαπημένα άτομα; 7α ξοδεύονται από δω και απο κει σε ανούσιους καφέδες με άτομα που κρατάς "μικρό καλάθι";Πως φεύγετε όλοι εσείς, χωρίς να βάζετε τον παράγοντα φίλοι σε αυτη την απόφαση;; μπορεί να ακούγεται ανώριμο , αλλά φαντάζει τόσο σημαντικός παράγοντας ευτυχίας για μένα. Μου κόβονται τα πόδια και μόνο στην ιδέα της έλλειψης της κολλητής μου. Πώς αντιμετωπίζετε;