ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τι ωραία που κοιμάσαι όταν σε αγαπούν και όταν αγαπάς... τι ωραία που βλέπεις τον κόσμο. Εσύ τα έβλεπες όλα μαύρα... Όταν με αγαπούσες δεν με ένοιαζε το φανάρι, η ουρά, οι λακούβες, ο μπροστινός, η ζέστη, το κρύο...Πως θα είναι όταν δεν θα υπάρχει πια το όνομά σου στις κλήσεις του κινητού μου?Πως θα είναι όταν θα είσαι (και θα είμαι) μια από αυτές τις ξεχασμένες επαφές που δεν παίρνουμε ποτέ?Πως θα είναι να μην σε ξαναγγίξω ποτέ?Να μην σε ξαναδώ ποτέ? Να μην σε ξαναμυρίσω?Θα τα χάσεις άραγε τα κιλά που θέλεις? Θα κουρευτείς? Πως θα είσαι? Θα σου πηγαίνουν? Θα ερωτευτείς?Εμένα με ερωτεύτηκες?Δεν έχω παράπονο, είμαι τυχερή που σε γνώρισα, μου έδωσες πολλά, μου έμαθες πολλά, εγινα σαν εσένα λίγο. Υπηρχαν στιγμές που σ'αγαπούσα μεχρι σκασμού και ας μην το έδειχνα. Ηθελα να σε είχα χαρεί περισσότερο, στο ειχα πει, μετανοιώνω που θεωρούσα οτι "και αυριο μέρα είναι"Έμαθα όμως...Εγω θα ερωτευτώ άραγε ξανά? Μου μοιάζει περίεργο να με σκεφτώ με άλλον. Θα ήθελα να σου μοιάζει...εξωτερικά σίγουρα να είναι όμορφος σαν εσένααλλά και στο χιούμορ, και στη μαγκιά, και στη ντομπροσύνη/αμεσότητα/ειλικρίνια και στη καμμενιά και στη παιδικότητα...Να με αγαπαει όπως εσύ όταν...Να παθιάζεται όπως εσυ......αλλά να μην ενθουσιάζεται με το παραμικρό όπως εσύ... ...να μην είναι φτερό στον άνεμο... όπως εσύ...να μην τον αγγίζουν τα αντικείμενα αλλά τα συναισθήματα. Να του αρκούν τα λίγα,να του αρκώ εγώ,Να του αρκεί η αγάπη μαςνα του αρκεί η αγάπη μας,να του αρκεί η αγάπη μας