7.10.2017 | 12:06
Περί γονέων, συγγενών κτλ
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να θεοποιούμε ή έστω να θαυμάζουμε κάποιους ανθρώπους απλώς και μόνο επειδή έτυχε να μας γεννήσουν ή έτυχε να έχουμε δεσμούς αίματος.Αυτό είναι ένα σχόλιο που έκανα σε μια ανάρτηση και λογοκρίθηκε, αναρωτιέμαι γιατί και δοκιμάζω να το αναρτήσω αυθύπαρκτο. Ίσως ο επόπτης-λογοκριτής είναι πολύ δεμένος με τη μαμά του.Εκτιμώ περισσότερο τους ανθρώπους που στάθηκαν και στήριξαν τον άγνωστό τους, τον ξένο, εκεί είναι το δύσκολο. Ή τους γονείς που δεν πάτησαν κάποιων άλλων τα παιδιά για να στηρίξουν τα δικά τους (εξ ου κι η φράση των λαμόγιων πολιτικών, «τα δικά μας παιδιά»). Από κει και πέρα υπάρχουν καλοί και κακοί γονείς, όπως σ' όλους τους ρόλους που αναλαμβάνουμε στη ζωή μας. Ας μην τους έχουμε καλά και σώνει στο βάθρο. Κατ' εμέ είναι βασικό βήμα προς την ενηλικίωση η απομυθοποίηση των γονέων. Αυτό δεν σημαίνει κατακρημνισμός, μην τρομάζεις επόπτη.
0