ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άργησα να το καταλάβω ή να το παραδεχτώ στον εαυτό μου, αλλά ναι, είμαι σάπιος. Πάντα με σιχαινόμουνα, αλλά τους τελευταίους μήνες δεν παλεύομαι. Δεν είναι ότι κάνω κάτι κακό στους άλλους, όχι. Τις περισσότερες φορές παραμένω αδρανής ή αν βοηθάω μάλλον το κάνω για να δείξω πως είμαι φιλότιμος και να εισπράξω το μπράβο, μήπως ανεβεί η ανύπαρκτη αυτοπεποίθησή μου. Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να ζηλεύει την χαρά ή κάτι έξυπνο που θα πει/κάνει κάποιος άλλος και να εκνευριστώ αδικαιολόγητα για αυτό. Τη δουλειά μου υπάρχουν φορές που τη λατρεύω και δίνομαι σε αυτήν για να νιώσω δημιουργικός, υπάρχουν φορές όμως που τη νιώθω αγγαρεία ή μαρτύριο, όπως τώρα. Σχέση φυσικά δεν έχω, άλλωστε δεν αξίζω να έχω, αλλά ούτε και θέλω να έχω, προτιμώ τα εφήμερα όταν και αν έρχονται, όταν δε χρειάζεται να αποκαλύψεις τον πραγματικό σου εαυτό. Αδυνατώ να δεθώ με ανθρώπους, είμαι μοναχικός, εσωστρεφής και νιχιλιστής, Πολλές φορές σκέφτομαι πως θα ήταν καλύτερα να μασούσα την κάνη ενός πυροβόλου, αλλά δεν έχω την ελάχιστη ανθρωπιά/τόλμη να το κάνω. Δεν πιστεύω πως αγαπάω κανέναν, αλλά ούτε και πως μπορώ να κάνω κάποιον να με αγαπήσει. Δεν πιστεύω τίποτα πλην αυτών που αποδεικνύονται επιστημονικά και ελάχιστα πράγματα τα θεωρώ σημαντικά.Είμαι άρρωστος...