ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά από μια συζήτηση που είχα με έναν δικό μου άνθρωπο, σχετικά με τα όρια που βάζει κανείς απέναντι σε άσχημες συμπεριφορές, σκέφτηκα τα λάθη που είχα κάνει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και κατέληξα στο συμπέρασμα, πως κανείς δεν είναι σε θέση να μας συμπεριφερθεί άσχημα, αν δεν δώσουμε εμείς το περιθώριο να το κάνει. Αναλογίστηκα τη δική μου περίπτωση, που λόγω ενός τέλματος που βίωνα, είχα δώσει τα θάρρητα σε συγκεκριμένα άτομα σε διαδικτυακό επίπεδο (που ούτε καν τα γνώριζα), να μου μιλάνε σαν να με ήξεραν και από χθες. Και όταν λέω μιλάνε, εννοώ να με προσβάλλουν με λόγια που δεν έχω ακούσει από κανέναν άνθρωπο στη ζωή μου. Πέρα από τους χυδαίους χλευασμούς για την εξωτερική μου εμφάνιση, απειλές και κατάρες για τη ζωή μου, έφτασαν μέχρι να μιλάνε με χυδαία λόγια για τον ίδιο μου τον πατέρα. Αυτή τη στιγμή που τα γράφω, νιώθω ιδιαίτερα συγχυσμένη. Οχι για τα συγκεκριμένα άτομα, τα οποία δεν γνωρίζω ούτε καν από που κρατάει η σκούφια τους, αλλά για τον εαυτό μου που έπεσε τόσο χαμηλά. Πραγματικά κρίμα.