Κορίτσι μου, η μητερα σου έχει πολύ λάθος συμπεριφορά, δε φταις εσυ γιαυτο. Καποιος ειδικος ισως να βοηθουσε τη μεταξυ σας σχεση, η οποια ειναι πλεον "κατεστραμμένη", όμως δε χανετε κατι αν προσπαθήσετε. Δεν ξερω αν πραγματικά υπάρχει μητέρα που να μην αγαπάει το παιδι της. Καποιες ισως εχουν τετοιο χαρακτήρα που δε μπορει να δωσει αγαπη γενικά, ή αγαπούν με λαθος τροπο. Αυτο που ένιωσα διαβάζοντας την εξομολ. σου είναι οτι η μητέρα σου φοβαται μη φυγεις. Δεν ξερω αν σε αγαπαει, καταβαθος αυτο πιστευω και θα ηθελα να ισχυει. Εστω και τωρα, πηγαίνετε σε καποιον ψυχολογο. Θα χρειαστει πολυς καιρός ισως, αλλα η σχεση μανας-παιδιου ειναι θεμελιωδης για την διαμόρφωση του χαρακτηρα ενος παιδιου, και αφου η δικη σας εχει υποστει τετοιο πληγμα, δεν ξερω πως θα σε επηρεάσει στο μελλον στα δικα σου παιδια. Καλη δύναμη και υπομονη.
5.11.2017 | 00:20
Μανα
Ειχα ξαναγραψει χθες για τη μανα μου που με εχει κακοποιησει πολλες φορες τοσο σωματικα παλαιοτερα οσο και λεκτικα μεχρι τωρα. Οταν τελικα σημερα η μανα μου καταλαβε τις προθεσεις μου να ειμαστε τυπικα απο δω και περα μου ειπε: φυγε απ το σπιτι μου, δεν θελω να τρεφω αλλο ενα φιδι στον κορφο μου. Ε και γω πηγα να φτιαξω τα πραγματα μου να φυγω και αυτη αρχισε να χτυπαει την πορτα μου και μετα με τραβουσε,με εσπρωχνε και δεν με αφηνε να φυγω και επαιρνε τηλ το αγορι μου. Τελικα ο μπαμπας με υποστηριξε και αυτη εκανε στα ψεματα πως λιποθυμαει(4ο ετος ιατρικης ειμαι οποτε ξερω να αναγνωριζω την ψευτικη λιποθυμια).Μαλιστα οπως επεφτε χτυπησε το κεφαλι στον τοιχο και ο μπαμπας την εσερνε στπ δωματιο. Εγω εφυγα. Δεν νιωθω τιποτα. Δεν ξερω τι να κανω.
6
