ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω άγχος που είμαι καιρό άνεργη και δεν βρίσκω δουλειά. Έχω άγχος που και ο σύντροφός μου δεν εργάζεται και μένουμε πίσω, συν ότι παλεύουμε την απόσταση χρόνια. Είμαστε άνω των 30 και όσο περνάει ο καιρός αγχώνομαι για το αν προχωρήσουμε και αν κάνουμε οικογένεια. Ο άνθρωπος αυτός είναι το άτομο που με ολοκληρώνει και ταιριάζουμε, αλλά δεν βλέπω φως στο θέμα εργασίας. Υπάρχουν κάποια διαλείμματα θα έλεγα δουλειάς για 3 μήνες και μετά τίποτα. Νιώθω ότι περπατώ σε έναν δρόμο που δεν ξέρω που θα οδηγήσει. Αν όλα σύντομα αλλάξουν χαλάλι η αναμονή. Αν όμως χτύπα ξύλο όχι και γίνεται μια τρύπα στο νερό; Δεν μπορώ να τον χωρίσω γιατί τον αγαπάω και υπάρχει εμπιστοσύνη και από τις δύο πλευρές. Το μόνο πρόβλημα είναι η ανεργία.Υπάρχουν στιγμές που είμαι αισιόδοξη και άλλες κυριολεκτικά που χάνω τα μαλλιά μου από αυτές τις σκέψεις. Βοηθήστε με!!