ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το μυαλό μου κολλημένο σε σένα, στα δύο σου μάτια. Όλες οι σκέψεις μου γυρίζουν στα λόγια σου. Ακούω τη φωνή σου. Κοιμάμαι και αισθάνομαι την αγκαλιά σου. Περπατάω και κοιτάω μήπως σε δω. Λένε πως ο έρωτας ζει λίγο και μετά πεθαίνει. Και τότε με σένα γιατί; Γιατί νιώθω ακριβώς όπως δυο χρόνια πριν; Αποφάσισα να αλλάξω τη ζωή μου. Να φύγω. Βρήκα δουλειά χιλιόμετρα μακριά. Άλλαξα ζωή, καθημερινότητα, συνήθειες εκτός από εσένα και το γουρουνάκι σου..με ακολουθάει παντού.. Fuck. Πως γίνεται να αλλάζουν όλα εκτός από σένα; Πως γίνεται να αισθάνομαι τη σκέψη σου, όταν τα λεγόμενα σου δηλώνουν πως δεν θέλεις να με ξέρεις.. Δεν με νοιάζει πια το αν θα φάω άκυρο ή πόσο μεγάλο θα είναι. Δεν με νοιάζει αν θα με βρίσεις ή αν θα με προσβάλλεις. Είμαι εδώ και κοιτάω κατάματα όλες τις ευθύνες μου. Θέλω να ξέρεις πως είσαι ο μεγάλος μου έρωτας. Σαγαπαω και θα έκανα χιλιόμετρα ακόμα και για μια αγκαλιά. Δεν θέλω να σου πω να προσέχεις. Ήθελα εγώ να σε προσέχω. Δεν θέλω να σου πω να περνάς καλά. Ήθελα μόνο μαζί να περνάμε καλα. Δεν θέλω να σε φαντάζομαι αγκαλιά. Ήθελα μόνο στη δικιά μου να κουμπώνεις. Γιατί δεν δίνεις ευκαιρία; αφού το ξέρω ότι ακόμα με αγαπάς. Όλοι οι άνθρωποι αξίζουν μια ευκαιρία. Ανεξάρτητα με τη ζωή σου εγώ θα σε περιμένω για πάντα. Όσο ουτοπικό και αν ακούγεται αυτό το "πάντα" .Θα περιμένω τη νύχτα εκείνη που θα χωθείς πάλι στην αγκαλιά μου γιατί κρυώνεις... Και θα αποκοιμηθώ με τα χείλη μου, στα δικά σου...