ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στον υπεροχο ανθρωπο που με βοήθησε οσο κανεις αλλος στην πρωτη χρονια μου στη δουλειά. Το γράφω εδω μιας και ποτέ δε θα μπορέσω να του το πω, μιας και δε θα τον δω ξανα. Μου έδινε, πολλες φορες χωρις να το ζητησω, με τοση φυσικοτητα, υλικο για το οποιο ειχε καταβάλει προσπάθεια και κόπο ο ιδιος. Συμβουλές, απαντήσεις, δύναμη. Με χαμόγελο και καλοσύνη. Θα τον ευγνωμονω για ολα. Εγω υπηρξα ομως πολυ λαθος. Τον ερωτευτηκα χωρις να το θελω, χωρίς να το αντιληφθώ. Ετσι νομιζω, τουλαχιστον. Παρερμηνευσα κάποια σημάδια και τώρα νιωθω πολυ ασχημα για την κατάσταση αυτή. Μου λειπει παρα πολυ, στεναχωριέμαι αφανταστα, ομως δεν είναι εφικτο να τον δω. Η σχεση μας ηταν παντα καθαρα επαγγελματικη. Οσο και αν με λυπεί αυτο, πρέπει να συνέλθω. Δεν υπάρχει λόγος να συνεχιζεται στο μυαλο μου κατι που δεν οδηγεί πουθενά. Εχω προσπαθήσει χωρις επιτυχια πολλές φορες, ομως αυτη τη φορα θα τα καταφερω γιατι ετσι πρέπει. Αυτο θα ήθελε και ο ίδιος.