ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.11.2017 | 16:56

Ήμουν παντρεμένος 25 χρόνια

Ήμουν παντρεμένος 25 χρόνια με μία μανιοκαταθλιπτική γυναίκα χωρίς να το ξέρω . Το χειρότερο ίσως νομίζω είναι ότι το ήξερε και οικογένειά της και δε μου το είχαν πει . Από το 2003 γυναίκα μου από ότι μου είχε πει παρουσίασε μια κατάθλιψή Και την καταπολεμούσε μέχρι το 2011 Την τελευταία φορά που επισκέφτηκα το γιατρό της μαζί της στο τελείωμα της επίσκεψης της εδωσε κάποια χάπια και της είπε να μην τα σταματήσει ποτέ για να είναι πάντα καλά δεν μου είχε πει τίποτα ο γιατρός της ούτε οικογένεια της Δεν με είχαν ενημερώσει για τίποτα Το 2011 ήταν και η τελευταία συνταγή που πήρα έκτοτε δεν ξανά πήρε καθόλου χάπια και μου έλεγε συνέχεια ότι είναι μια χαρά και η αλήθεια είναι ότι και εγώ την έβλεπα μια χαρά γελαστή με πολυ δύναμη με πολύ ένταση και ορισμένες φορές όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά μου έλεγε συχνά ότι για όλα φταίω εγώ προσπαθούσα να κάνω τα πάντα για να την κάνω να χαμογελά Δεν της χαλούσα χατίρι δυστυχώς όμως κάποια στιγμή μου ζήτησε να κάνει πράγματα τα οποία εγώ θα συμφωνούσα Άσχημα πράγματα φίλοι και φίλες που Με μείωναν ως άντρα της μιλούσε πάρα πολύ για τρομερά ερωτική διάθεση και μου έλεγε σχεδόν καθημερινά ότι θέλει να πάει με διάφορους άντρες και να την πληρώνουν . Κάποια στιγμή μου είπε ότι στο facebook της κάνουμε μια πρόταση για μια δουλειά και μου ζήτησε να πάμε μαζί να δει τη δουλειά είναι πραγματικά πήγαμε στο ραντεβού και εκεί μας πρότεινα να κάνεις σεξ με αμοιβή εγώ φυσικά αρνήθηκα Και τελικά χωρίσαμε αυτό με διέλυσε συναισθηματικά Έπαθα σοκ δεν μπορούσα να ηρεμήσω δεν έβρισκα την ησυχία μου και τελικά αποφάσισα να πάω σε ένα ψυχίατρο Πήγα λοιπόν σε μία γυναίκα ψυχίατρο και εξιστόρησα την ιστορία η ψυχίατρο στην αρχή έδειχνε Κατάπληκτη με όσα της έλεγα κάποια στιγμή μου είπε να σταματήσω να κατηγορώ τη γυναίκα μου εγώ της είπα ότι λέω μόνο την αλήθεια τελικά μου είπε ότι πρέπει να πάρω κάποια φάρμακα Μου ζήτησε το βιβλιάριο υγείας για να γράψει τα φάρμακα όταν το άνοιξε είδα τις συνταγές της γυναίκας μου και τότε μου είπε κυρία γυναίκα σας είναι μανιοκαταθλιπτική και χρειάζεται βοήθεια δεν κατάλαβα ακριβώς τι εννοούσε και μου είπε να συνεχίσω αυτό που της έλεγα Τελικά έβγαλα το συμπέρασμα ότι η γυναίκα μήνυμα και καταθλιπτική και εγώ δεν ήξερα τίποτα το θέμα είναι ότι δεν μπορώ καν να τη βοηθήσω γιατί είναι μισή δεν θέλει να με ξαναδείς τα μάτια της . Δεν ξέρω πως να την βοηθήσω εκείνο που ξέρω είναι ότι την αγαπώ ακόμα και ίσως τώρα μάλιστα και πιο πολύ Σας ευχαριστώ που με ακούσατε
2
 
 
 
 
σχόλια
Θυμάμαι πριν μήνες,μια παρόμοια εξομολόγηση...Οι ψυχικές ασθένειες είναι τεράστιο ταμπού στην Ελλάδα...Πόσο ευκολότερα θα ήταν τα πράγματα αν δεν υπήρχε ντροπή από τη μεριά της συζύγου,αλλά και της οικογένειάς της,στο να σε ενημερώσουν εξαρχής για την κατάσταση...ίσως τότε η γυναίκα σου να ακολουθούσε κανονικά την αγωγή της,έχοντας και σένα στο πλευρό της(θέλω να πιστεύω) και να μην έφταναν τα πράγματα στο απροχώρητο...Η εικόνα που περιγράφεις είναι τυπική ενός ανθρώπου που πάσχει από μανιοκατάθλιψη και θα πρέπει να αποδεχτείς ότι η γυναίκα σου δεν φταίει για την συμπεριφορά της-η ασθένεια φταίει...Είναι ψυχοφθόρο να ζεις με έναν άνθρωπο σε τέτοιο καθεστώς,οπότε λογικό να επηρεαστείς κι εσύ...είναι καλό που πήγες σε ψυχίατρο...συζήτησε μαζί του ό,τι σε απασχολεί,μην ντρέπεσαι για τίποτα,ακολούθησε την αγωγή που θα σου δώσει...Δεν μπορείς να φανταστείς πόσοι άνθρωποι υποφέρουν από ψυχικές διαταραχές-μη βλέπεις που σπάνια μιλάνε κάποιοι για αυτό...Δεν ξέρω τι θα μπορούσες να κάνεις για να βοηθήσεις την γυναίκα σου,το σίγουρο είναι ότι πρώτα πρέπει να ξεπεράσεις τις δικές σου δυσκολίες για να δυναμώσεις και να μπορείς να αντέξεις την προσπάθεια...Ίσως αν προσέγγιζες την οικογένειά της και μαζί να ενημερωνόσασταν από κάποιον ειδικό για το πως θα μπορούσατε να χειριστείτε την περίπτωση,ώστε να την επαναφέρεται στον σωστό τρόπο αντιμετώπισης...χρειάζεται παρακολούθηση και αγωγή,δεν μπορείτε μόνοι σας...Εύχομαι κουράγιο...
Scroll to top icon