ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χθες πέρασα πρώτη φορά από σταθμό που έχει κλειστές μπάρες. Ήταν μια τύπισσα εκεί για την διευθέτηση των ανέργων, των ΑΜΕΑ και των τριμηνιαίων-ετήσιων που δεν έχουν παραλάβει ακόμα ηλεκτρονική κάρτα.Ο φίλος μου πήγε να χτυπήσει την κάρτα του στα μηχανήματα εξόδου και όχι εισόδου (εντάξει, συμβαίνει) με αποτέλεσμα να κάνει συνεχόμενα μπίπ η πύλη και να αρχίζει αυτή να λέει με άσχημο τρόπο "Μα αφού είναι ΈΞΟΔΟΣ εκεί, όχι ΕΙΣΟΔΟΣ! Δεν βλέπετε;"Ο φίλος μου είπε συγγνώμη και συμπλήρωσε ότι νόμιζε ότι ήταν χαλασμένη και δεν άνοιξε και ότι δεν είδε το Χ που σήμαινε ότι δεν μπαίνεις αλλά μόνο βγαίνεις.Και άρχισε πάλι αυτή να φωνάζει με άσχημο τρόπο ότι είναι έξοδος και τα σχετικά.Γενικά δεν είμαι άνθρωπος που θα κάτσει να ασχοληθεί και ούτε έχω όρεξη να πέσω στο επίπεδο του κάθε φωνακλά στην Αθήνα που κάνει φασαρίες για το παραμικρό γιατί δεν έχει υπομονή. Όμως αυτή την φορά δεν κρατήθηκα. Η συμπεριφορά της ήταν απαράδεκτη και ασεβής. Της είπα να μιλάει πιο όμορφα και εκείνη με ειρωνικό τρόπο να με "χαιρετάει" λέγοντας "Γειά, γειά! Στο καλό!". Κάτι φωνάξα, κάτι φώναξε και έφυγα με χίλιες δυο κουβέντες που θα μπορούσα να της πω.Τι κατάλαβα; Τίποτα! Πέρα απ' το ότι η Ελλάδα είναι χαμένη υπόθεση.Η συγκεκριμένη υπάλληλος, όπως σίγουρα και πολλοί άλλοι, νομίζουν ότι φταίμε εμείς που στέκονται εκεί με τις ώρες σαν γλάστρες. Όχι. Δεν φταίμε εμείς. Εμείς ίσα ίσα τους πληρώνουμε με το εισιτήριο. Νιώθει άσχημα που έχει αυτή την δουλειά; Ας παραιτηθεί μήπως και πάρει κανένας άλλος την δουλειά. Ένας απ' τους χιλιάδες ανέργους. Κάποιος πιο ευγενικός και όχι κάποιος που θα σου ρημάξει το υπόλοιπο της ημέρας χωρίς λόγο.Και όχι τίποτα άλλο, κάνουν και απεργίες όποτε γουστάρουν και ταλαιπωρούμαστε.