ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χαλεποί καιροί. Καινούργια ήθη; Μιζέρια, πικρία, αγωνία. Αυτο αισθάνομαι. Αγωνιζεσαι καθημερινα, δουλευεις απο το πρωί ως το βράδυ άσκοπα. Αντιμετωπιζεις την υποτιμηση του εργοδοτη που θελει να σε βγαλει αχρηστο/-η γιατι δεν παρεχεις "εξρρα" υπηρεσιες αλλου ειδους που θα ηθελε.Γιατι οπως λεει εμενα δε με νοιαζει αν δουλευεις, αλλα θελω. Γιατι η νιοπαντρηε ενα μωρο γραμματεας φιλιεται με τον παντρεμενο εργοδοτη και εσυ ακους το ποσο αχρηστη εισαι μποστα στην ικανη συναδελφο που δεν ξερει δυο και δυο ποσο κανουν, και που ειναι γλυκια και θα αντικαταστησει γιατι εκτελει "νυχτερινα" ωραρια. Και αφου με εχεις και δουλευω απληρωτη 20 ωρα προσπαθεις να με κανεις και να παραιτηθω για να μηε αποζημιωσεις και με κακολογεις παντου, μην τυχον και βρω αλλου δουλεια. Μα ποση πια παλιανθρωπια αλλα με βρηκες στην αναγκη. Οπως καθε μορφωμενο νεο που η κοινωνια κατεστησε ερμαιο σου. Γιατι δεν εχω δικαιωματα. Μου τα αφαορεσαν ολα.. Την αξιοπρεπεια, το δικαιωμα να απαντω οταν μιλας προσβλητικα για την κοινωνικη μου ταξη, επειδη ειμαι απο φτωχογειτονια οπως λες και μπας κλας. Μαθε λοιπον πως εσυ με τα πουρα εισαι φτωχος και ας εχεος χρηματα γιατι δεν εχεις μαθει να αγαπας τιποτα και αν και ξερεις την τιμη καθε πραγματος.δεν ξερεις την αξια κανενος. Για το χρωμα του χρηματος τα κανεις ολα. Αυτα απο μια φτωχεια στην τσεπη που προτιμησε να μεινει πλουσια στην ψυχη και να μην εξευτελισει τπ σωμα της και την ψυχη της για μια πολυτελη τσαντα που θα μου προσφερες η για μια εξασφαλιση... Σε λυπαμαι. Και οταν ερθει η ωρα θα στα πω κατα προσωπο. Τωρα δεν τολμω αλλα και δεν ξεχνω την προστυχια με την οποια μου φερθηκες και τα χυδαια λογια που εχεις ξεστομισει. Ουτε την σεξουαλικη παρενοχληση ξεχνω και ας την εκανα γαργαρα μαζι με το χαρτι της σε εξ αναγκασμο παραιτησης που εστειλες.την επομενη επειδη σε απερριψα. Οταν ερθει η ωρα θα ξηγηθουμε.