Από προσωπική εμπειρία ένα μόνο θα σου πω, μη μαθαίνεις να ζεις με φαντασιες. Πονάει πολύ.
6.12.2017 | 22:21
Η αποσταση ποναει γαμωτο
Κανω σεναρια μονη μου οτι θα μου χτυπησεις σε λιγο την πορτα με την βαλιτσα στο χερι και θα μου πεις οτι σήμερα που γιορταζεις θα ηθελες σα δωρο να δεις τα ματια μου.Αλλα δε θα έρθεις.Το ξερω.Μια φορα ειχα γραψει εδω μια εξομολόγηση σχετικα με την αποσταση.Οτι δυο ανθρωποι αγαπιουνται πολυ και απλα θελουν να είναι μαζι ακομα και με απόσταση.Όμως ποναει ρε γαμωτο.Γιατί δεν εισαι εδω.Γιατί σήμερα που γιορταζεις δεν μπορεσα ουτε καν να σε αγκαλιάσω και να σου πω χρονια πολλά απο κοντα.Και συνεχιζω και κανω σενάρια.Οτι μήπως πηρες το τελευταίο λεωφορείο για να έρθεις,οτι η φωτογραφία που ανεβασες είναι παλιά και απλα την ανεβασες για να μην καταλάβω οτι ερχεσαι ή κατι τετοιο.Οτι θα μου χτυπησεις ξαφνικά την πορτα και εγω θα σου ανοιξω και θα σε σφίξω στην αγκαλιά μου και θα περάσουμε ένα τελειο 2ημερο.Όμως δεν θα έρθεις.Θα με παρει ο ύπνος στον καναπε περιμενοντας και αυριο θα ξυπνήσω 9 για να μαι σχολη 10 και ολη η μερα θα κυλήσει παλι χωρίς εσενα.
1
