ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε κάθε νταλαβέρι μου ακούω τις φράσεις «δεν έχω γνωρίσει άλλη σαν εσένα», «περνάω τέλεια μαζί σου», «έχεις όλα όσα ψάχνω» κλπ κλπ. Μετά από τόσες φορές και καταλήγοντας πάντα μονάχους μονάχους δεν καλοπιάνομαι τόσο εύκολα με αυτά. Στο τέλος κάθε φορά όλοι συνειδητοποιούν ότι δεν είναι έτοιμοι για σχέση και επειδή είμαι καλό παιδί δεν θέλουν να με πληγώσουν και το λήγουν. Σχεδόν όλοι θέλουν να κρατήσουμε μια επαφή έστω φιλική γιατί με εκτιμάνε πολύ. Κουράστηκα όμως να ψάχνω που κάνω το λάθος και να ακούω τα ίδια και τα ίδια. Δεν μπορώ να αφεθώ κι όταν πάω να το κάνω μετά από λίγο το λήγουμε. Πιεστική δεν είμαι σίγουρα! Αντίθετα, είμαι πολύ χαλαρή (ίσως εδώ είναι το πρόβλημα). Σε ψυχολόγο με κόβω. Μήπως πρέπει να αλλάξω στοιχεία του χαρακτήρα μου και να ξεκινήσω τα κλισέ «τον φτύνω για να κολλήσει» και να γίνω πιο αυστηρή και απαιτητική με κάποια μορφή ζήλιας και όλα αυτά που κάνουν οι κοπέλες που τους κρατάνε και ΔΕΝ συμφωνώ (οι πιεστικές τελοσπάπντων);