ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι φορές που πραγματικός είμαι φουλ πιεσμένος με την σχολή μου τα μαθήματα, έρωτες, απογοητεύσεις και όλα αυτά. Τα έχω κάνει σκατά στην ζωή μου πολλές φορές. Πέρυσι έχσα ένα αγαπημένο μου πρόσωπο και από τότε παλεύω με την κατάθλιψη. Κάθε μέρα δίνω αγώνα. Κάθε μέρα προσπαθώ να σταθώ στα πόδια μου. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και βγαίνω έξω. Νιώθω τον αέρα να με πνίγει. Ο τόπος να μην με χωράει. Θέλω να φύγω. Έχω όνειρα. Να σπουδάσω, να γίνω καθηγητής πανεπιστημίου. Νιώθω ότι δεν θα τα καταφέρω ποτέ. Ανέκαθεν ήμουν ηττοπαθής. Πως αλλάζει αυτό; Πως μπορείς να πάψεις να είσαι ηττοπαθής; Πολύ θα ήθελα να είμαι ο εαυτός μου. Να είμαι εγώ. Είμαι τόσο νέος κι όμως νιώθω ότι με έχουν πάρει τα χρόνια. Όμως κάθε μέρα κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και λέω θα αντέξεις ρε @@@@@@ θα αντέξεις. Για μένα και για την μάνα μου που παλεύει κι εκείνη για να έχω ένα καλύτερο μέλλον. Για κανέναν άλλον. Μια μέρα θα της ξεπληρώσω όλα εκείνα που κάνει τώρα για μένα. Κανείς δεν ξέρει τι έχω περάσει. Οδύσσει η ζωή μου. Θα αντέξω όμως. Θα αντέξω!