ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σκάνε μύτη κάτι γνωστοί και πελάτες, στο απροειδοποιητο για καφέ με το μικρό παιδί τους. Κάπου εδώ να πω πως η μητέρα μου επειδή φτιάχνει οίκοτεχνικά παραδοσιακά προιοντα έχει μες το σπίτι μεγάλο μέρος από γλυκά και λικέρ και βαζάκια. Σε μισή ώρα ο μικρός έχει ζητήσει 5 ετών παιδί βασικά απαιτήσει (θέλω σκαιπ) ζητώντας τον κωδικό. Έδειχνε τα βάζα λέγοντας θέλω να φάω. Φωνάζει τσιριζει και ενώ η μάνα μου έχει πει πως είμαι μέσα στο υπνοδωμάτιο με ημικρανία που σημαίνει θέλω τη ησυχία μου αυτό είναι απέξω φωνάζει και μόλις άνοιξε και μου ήρθε και μέσα. Απαιτεί μαρκαδόρους και χαρτί. Του δίνουν και απαντά" βρωμάει." παίζει και κοπανάει πράγματα. Η μάνα μου του είπε λίγο πιο ήπια με τη κουνιστη καρέκλα γιατί θα σπάσει το τζάμι όπως κινείται προς τα πίσω. Και αυτό απαντά "ετσι με κάνει μένα η μάνα μ εμένα έτσι μ αρέσει". Φωνάζει στη μάνα μου "έλα δω". Μετά, "Θελω να παίξω με τη Ελένη." Έχω δε έχω ημικρανία, ένας μικρός απαιτεί. Πω πω τι άλλο θα κάνουμε. Και οι γονείς στα τέτοια τους, λένε "νικοελα δω", δε το μαζεύουν και γυρίζει γύρω γύρω και πραγματικά φωνάζει σαν όυνος. Μιλάω για ντεσιμπέλ πως γαυγίζει δυνατά ένα ροντβαιλερ όταν δει ξένο; ε... Έτσι! Ειλικρινά κρατιέμαι στ τσακ..