ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι στο σπίτι μου στο καθιστικό, κοιτάω στο internet πράγματα που με ενδιαφέρουν και με κάνουν να ξεχνιέμαι. Ανοίγει η εξώπορτα και μπαίνουν οι γονείς μου. Φωνές, φασαρία, κακό, γιατί αυτο ειναι εκεί και δεν είναι εκεί και δεν κανεις τίποτα και είσαι άχρηστη και φωνές, φωνές, φωνές, φωνές, φωνές. Δεν αντέχω άλλες φωνές, φωνές ακόμα και για τα πιο ασήμαντα πράγματα. Φωνές και βιασύνη, χωρίς χαρά. Εύχομαι να γνωρίσω έναν άντρα μέσα στο χρόνο, να με κάνει να τα ξεχάσω όλα αυτά και να φυγω απο αυτο το σπίτι. Το μόνο μου καταφύγιο ειναι το δωμάτιο μου. Εκεί κλείνομαι και ονειρεύομαι τη ζωή μου έτσι όπως θα την ήθελα. Το δωμάτιο μου είναι ένας άλλος κόσμος, που δεν τον αγγίζουν οι φωνές. Αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε όλους τους καταπιεσμένους!