Γενικότερα δεν είσαι η μόνη που προβληματιζεται για τις φιλίες της.Υπαρχει γενικά μια δυσκολια στις σχέσεις σήμερα, ιδίως τις φιλικές. Είναι δύσκολο να βρεις πραγματικούς φίλους που πάνω απολα να σε δέχονται και να σε αγαπούν για αυτό που είσαι. Όμως αν βρεις, που συνήθως να ξέρεις οι πραγματικοί φίλοι είναι ενας με το ζόρι δυο,αξίζει το κόπο και την αναμονή, γιατί ένας καλός φίλος είναι σαν ενας αδερφός. Είσαι μικρή ακόμα, και έχεις απίστευτο χρόνο μπροστά σου μέχρι να γνωρίσεις άτομα που θα ταιριάζεις και επίσης θα γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους, μετά το σχολείο φυσικά, και εκει θα εχεις την επιλογή να επιλέξεις συνειδητά. Το σχολείο είναι μια μικρή κοινωνία, με περιορισμένο αριθμό άνθρωπων και έτσι δε σου δίνεται η ευκαιρία να επιλέξεις αυτόν που ταιριάζεις καλύτερα ή να αλλάξεις αυτόν που δεν ταιριάζεις. Ωστόσο μετά το σχολείο θέλοντας και μη ο κοινωνικός σου κύκλος θα διευρυνθεί, θα γνωρίσεις πολλά πολλά άτομα, είτε αξιόλογα είτε καθόλου, και θα εχεις την ευκαιρία να επιλέξεις και σίγουρα θα γνωρίσεις και καλούς φίλους. Αυτό θα γίνει είτε στη σχολή, είτε στη δουλειά, είτε σε κάποια άλλη δραστηριοτητα.Φιλους κανει ο άνθρωπος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του,και οχι αποκλειστικά απο το σχολείο. Μη στεναχωριεσαι,θα εχεις πολλές ευκαιρίες να γνωρίσεις του κατάλληλους ανθρώπους μετά το σχολείο. :)
21.1.2018 | 14:25
Γεια σας
Με λένε Διονυσία και είμαι 16. Έχω 2 φιλες στο σχολείο και τα πράγματα με τις φίλες μου δεν πάνε και πολύ καλα. Έχω πολλά προβλήματα ψυχολογικά , έχω θέματα για το πώς φαίνομαι , νοιώθω κενή. Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά αντιμετωπίζω και περίεργη συμπεριφορά με μια εκ των δύο -μοναδικων- μου . Λέει ότι η φιλια μας δεν έχει μέλλον και τετοια. Παραλληλα νοιώθω και λέει ότι η ζωή μου είναι βαρετή και ότι ντρέπομαι για αυτή ( ναι το ξέρω ακούγεται υπερβολικό αλλά ειπώθηκε). Ενώ η ίδια δεν κάνει και σπυδαια πράγματα. Παιδιά , είμαι πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος και δοτικος . Έχω πολύ καλή αίσθηση του τι συμβαίνει γύρω μου και ξέρω ότι όλοι με θεωρούν ενδιαφέρουσα. Έχω πέσει σε λάθος άτομα . Σε όλη αυτή τη πορεία είμαι σε ένα χάος . Έχω τους στόχους μου αλλά κάτι τέτοια νοιώθω ότι με πάνε πίσω και ότι μπλοκάροντας κάποιες πλευρές της ζωής μου. Παλαιότερα πιστεύα στην φιλία αλλά πλέον νοιώθω παραγκωνισμενη και περίεργα . Δεν νοιώθω όμορφα με τις καταστάσεις στη ζωή μου στο σχολείο, δηλαδή τι να κάνω πια! Κάποιες φορές και λόγω στεναχώριας με πιάνει τρομερό άγχος γιατί φοβάμαι τι θα μου πουν οι φίλες μου . Εδώ σας περιγράψω τις εσωτερικές μου σκέψεις , δεν την βγάζω όλη αυτή την ανασφάλεια στη φορά. Λέω αυτά που νοιώθω . Και δυστυχώς εκεί που έχω κάνει το λάθος είναι ότι θεωρούσα την φιλία κάτι το απλό. Τελικά δν είναι. Όλα αυτά πάνε πίσω τους στόχους μου και νοιώθω ότι με χαονουν και δεν με βοηθάνε να προσπαθήσω με ουσία. Το κείμενο μου είναι γεμάτο ανακρίβειες γιατί και γω η ίδια είμαι μπερδεμένη. Θέλω να σας πω ότι διαβάζω τους ανθρώπους και αυτό με έχει κάνει να ωρίμασω και δυστυχώς πολλές φορές αυτά που διαβάζω δεν μου αρέσουν(από τις φίλες μου) . Νοιώθω ότι ενώνονται και γω απομακρυνομαι . Μην μου πείτε άλλαξε φίλες , παιδιά αυτή είναι η κατάσταση . Πάω σε ένα σχολείο που δεν με βοηθά να αναζητήσω . Όποιος με κατάλαβε ή με ένοιωσε έστω και σε ένα σημείο , ας σχολιάσει νομίζω θα με κάνει να νοιώσω καλύτερα. Πάω και σε ψυχολόγο αλλά δυσκολεύομαι να κάνω πράξη όλα αυτά που λέμε γιατί σκέφτομαι υπερβολικά πολύ. Και αυτό με έχει πάει πίσω .
1
