ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον τελευταιο καιρο εχει ερθει στη δουλεια ενα παιδι.Μιλαμε και απο καποια πραγματα που λεει,πιστευω πως μου την πεφτει.Εγω δεν ξερω πώς να το χειριστω.Ενω ειναι ωραιος τυπος-χαρακτηρας,συζηταμε ανετα και ομορφα,δεν ξερω αν μου κανει κλικ,δηλαδη οταν τον βλεπω,δεν εχω αυτη την ενδομυχη επιθυμια να τον φιλησω,να τον αγκαλιασω...Απο την αλλη ισως φταιει και το γεγονος πως υπεραναλυω τα παντα...Δηλαδη σκεφτομαι πως μπορει να θελει απλως να περασει καλα μαζι μου και μιας και ειμαστε στον ιδιο χωρο εργασιας, αναρωτιεμαι αν αξιζει!Επειτα,καποιες φορες τον εχω πιασει να κοιταει και αλλες κοπελες,οποτε σκεφτομαι πως μπορει να επιδιωκει κατι μαζι μου,γιατι ειμαι πιο ευκαιρη,αν με καταλαβαινετε και αυτο με ξενερωνει!Γενικα κολλαω πολυ!Μηπως αυτο σημαινει πώς δεν μου αρεσει τοσο ωστε να ξεπερασω τις αμφιβολιες μου?Η αληθεια ειναι πως ειμαι πολυ καιρο μονη και δεν θελω να επενδυσω σε κατι "χλιαρο".Κατα βαθος θα ηθελα παθος,να τον βλεπω και να αναστατωνομαι!Απο την αλλη αναρωτιεμαι μηπως τα χρονια μοναξιας με εχουν κανει δυσκολη ή το οτι γενικα εχω αρκετα στο μυαλο μου,ριχνει την ερωτικη μου επιθυμια...Ειμαι 27 χρονων αν εχει καποια σημασια για εσας...Και το θεμα ειναι πως θα μου αρεσε να καναμε παρεα,μιας και εχω αναγκη καποιον φιλο!Αλλα πώς μπορώ να πετυχω κατι τετοιο?Αν κανονισουμε να βγουμε,θα το παρεξηγησει και θα φανω κακια...Για πειτε,σοβαρα μονο,καμια αποψη...